30.9.14

ՄԱՐԴԱՍՊԱՆԻ ՈՐԴԻ ԷՐ. ԴԱՐՁԱՎ ՍՈՒՐԲ

Գիրքը կարծես ձեռքերիս սոսնձված լիներ, հափշտակված կարդում էի ու չէի կարողանում կողք դնել: Տեսնում էի բոլոր իրադարձությունները: Հանկարծ նկատեցի, որ կողքովս անցավ և հնամաշ շորերով մտավ եկեղեցի. նրա մասին շատ մեծ բաներ էի լսել ու հավատում էի, որ այդպես էլ կա: «Այ քեզ բա՜ն, բայց հագուստը ինչի էր փոշոտված ու պատռված». մի պահ հապաղեցի, բայց այդ ուժը քամու պես տարավ ինձ ներս, որ հարցնեմ. «Հո բան չի՞ պատահել»: Եկեղեցին դատարկ էր: Միտքս գլխիս ձախ կողմից աջ կողմն անցավ. «Ու՞ր կորավ»: Փնտրելուց հետո, հարավ-արևելյան անկյունում ես էլ գտա աստիճաններն ու վստահորեն իջա ներքև: Խեղդող մութ էր. ինքը լուռ ծնկած էր, հարավ արևմուտք էր նայում:
- Ի՜նչ մթեմութ է այստեղ,- մոտեցա և ծնկեցի կողքին:
- Լույսն այնքան է ներծծվել մարմնիս մեջ, որ թվում է՝ շուտով կանհետանամ,- պատասխանեց:
- Բա ինչու՞ ես արնաշաղախ ու ծվատված,- նայեցի հագուստին, սակայն, մարմնին այլևս ոչ մի նշան չկար:

9.9.14

ԱՍՏԾՈ ՄԻԱԾԻՆ ՈՐԴԻՆ - Մեկնություն ՀԱՎԱՏՈՎ ԽՈՍՏՈՎԱՆԻՄ աղոթքի

Որդի Աստուծոյ, Աստուած ճշմարիտ, որ խոնարհեցար ի հայրական ծոցոյ, եւ առեր մարմին ի սրբոյ Կուսէն Մարիամայ վասն մերոյ փրկութեան, խաչեցար, թաղեցար եւ յարեար ի մեռելոց, եւ համբարձար փառօք առ Հայր. 
մեղայ յերկինս եւ առաջի Քո, յիշեա զիղ որպես զաւազակն յորժամ գաս արքայութեամբ Քով. եւ ողորմեա Քո արարածոց եւ ինձ բազմամեղիս:

Որդի՛ Աստծո, Աստվա՛ծ ճշմարիտ, որ խոնարհվեցիր հայրական ծոցից և մարմին առար սուրբ Կույս Մարիամից մեր փրկութեան համար, խաչվեցիր, թաղվեցիր և հարություն առար մեռելներից ու փառքով համբարձվեցիր առ Հայրը, մեղա՜յ երկնքի և Քո առաջ, հիշի՛ր ինձ, ինչպես ավազակին, երբ գաս Քո արքայությամբ. և ողորմի՛ր Քո արարածներին և ինձ՝ բազմամեղիս:

«Հավատով Խոստովանիմ» աղոթքի չորրորդ տունն ուղղված է Որդի Աստծուն՝ Քրիստոսին։
  
Որդի՛ Աստծո, Աստվա՛ծ ճշմարիտ - Այն մասին, որ Որդին իսկապես ճշմարիտ Աստված է, մեր Եկեղեցու հավատո հանգանակում տարակուսանքի որևէ նշույլ անգամ չի թողնված. «Հաւատամք… ի մի Տէր՝ Յիսուս Քրիստոս, յՈրդին Աստուծոյ, ծնեալն յԱստուծոյ Հօրէ՝ միածին, այսինքն յէութենէ Հօր: Աստուած յԱստուծոյ, լոյս ի լուսոյ, Աստուած ճշմարիտ՝ յԱստուծոյ ճշմարտէ» [թրգմն. «Հավատում ենք մեկ Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսին, Աստծո Որդուն, ծնված Հայր Աստծուց Միածին, այսինքն՝ Հոր էությունից։ Աստված՝ Աստծուց, լույս՝ լույսից, ճշմարիտ Աստված՝ ճշմարիտ Աստծուց»
Բնականաբար, Քրիստոսի Աստվածությունն ուրացողներ եղել են դեռ ամենասկզբում, ինչպես որ եղել են Աստծո գոյությունն ուրացող մարդիկ. «Անզգամն իր սրտում ասաց, թե Աստված չկա»։ Իսկ Հիսուսի ժամանակակիցներից ոմանք և նրանց հետևորդները բոլոր դարերում գայթակղված ասում էին. «Դու մարդ ես և քո անձն Աստված ես համարում»։ Ավետարանները չափազանց հստակ են Քրիստոսի Աստվածությունը հաստատելու մեջ. «Սկզբից էր Բանը, և Բանն Աստծո մոտ էր, և Բանն Աստված էր»։ Հիսուս իր մասին ասում է. «Ամեն իշխանություն երկնքում և երկրի վրա ինձ տրվեց», «Ես և Հայրը մի ենք»։ Քրիստոնեական եկեղեցին հիմնված է Քրիստոսի աստվածության հավատքի վրա. նա, ով չի հավատում Քրիստոսին իբրև «Որդի Աստծո՝ Աստված ճշմարիտ», ամեն բան կարող է լինել՝ բացի քրիստոնյայից։

20.8.14

ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳԻՐՔԸ 4 ՏԱՐԵԿԱՆ Է

Ամենամյա ավանդույթ է դառնում ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳՐՔԻ տարեդարձի օրը հաշվետու գրառում անելը: Ի վերջո, երբ մեկ տարով ավելի մեծանում ենք, պիտի նաև փաստենք, որ սոսկ 365 օրերի չէ, որ գլորել, այլ մեծացել ու հասունացել ենք խոսքով ու գործով: 
Այսպիսով, սիրելի՛ ընթերցող, այսօր՝ օգոստոսի 20-ին, ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳԻՐՔԸ դարձավ 4 տարեկան, ինչը մեկմեկու շնորհավորելու լավ առիթ է տալիս :):

Այս անգամ նպատակ չունեմ երկար-բարակ վիճակագրություններ կազմելու (անցյալ տարիների վիճակագրությունները կարող եք գտնել «ԲԱՐԵՎ, ԸՆԹԵՐՑՈՂ», «ԷՎՈԼՅՈՒՑԻԱ» և «ԱՅՍՊԵՍ ԿԱՄԱՑ-ԿԱՄԱՑ՝ 3 ՏԱՐԻ» հոդվածներում), միայն թե պիտի ասեմ, որ անցյալ տարի օգոստոս ամսին ինքներս մեր առջև դրած բոլոր առաջադրանքները այլևս իրականություն են, և դրանց շնորհիվ բլոգը բավականին մեծ առաջընթաց ունի թե՛ իր այցելությունների թվով (մոտ 150.000 մեկ տարում), թե Ֆեյսբուքյան էջի հավանողների թվով (շուտով կհատենք 5.000-ը) և թե հրապարարակումների քանակի մեջ (ներկայումս բլոգն ունի ավելի քան 300 գրառում):
Չեմ սխալվի, եթե ասեմ, որ այս ձեռքբերումների հիմնական խթանիչները եղան բլոգում կյանքի կոչված 2 մեծ նախաձեռնությունները՝ «ՆԱ ՔԱՀԱՆԱ Է» մրցույթը և Նոր Կտակարանի մեկնության ԲԱՆԱԼԻ ծրագիրը: Այսքանը, թերևս...

4.8.14

ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՄԿՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ և ՓՈՐՁՈՒԹՅՈՒՆԸ - Մեկնություն

Մատթ. 3:13-17 (4:1-11)
Հեղինակ՝ Պերճ Գուլումյան (Հայր Պարթև)
Աղբյուր՝ Faith Hope Love Mission 
Այլ մեկնություններ Մատթեոսի Ավետարանից 

13Այն ժամանակ Հիսուս Գալիլիայից Հորդանան եկավ, Հովհաննեսի մոտ՝ նրանից մկրտվելու։
14Իսկ Հովհաննեսն ընդդիմացավ նրան ու ասաց. «Ի՛նձ պետք է, որ քեզնից մկրտվեմ, եւ դու ի՞նձ մոտ ես գալիս»։ 
15Հիսուս պատասխանեց եւ ասաց նրան. «Թո՛ւյլ տուր հիմա, որովհետեւ այսպես վայել է, որ մենք կատարենք Աստծու ամեն արդարություն»։ Եւ ապա նրան թույլ տվեց։ 
16Եւ երբ Հիսուս մկրտվեց, իսկույն ջրից դուրս ելավ. եւ ահա երկինքը բացվեց նրան, եւ նա տեսավ Աստծու Հոգին, որն իջնում էր ինչպես աղավնի եւ գալիս էր իր վրա։ 
17Եւ ահա՝ մի ձայն երկնքից, որ ասում էր. «Դա՛ է իմ սիրելի Որդին, որն ունի իմ ամբողջ բարեհաճությունը»։

Մեկնություն

17.6.14

«ՆՎԻՐՎՈՒՄ Է ՀՈՄՈՖՈԲԻԱՅԻ ԶՈՀԵՐԻՆ»






Լավ հիշեք այս դեմքը: Օրերս այս «мальчик»-ը նորից եթերում էր: Շանթ հեռուսատաընկերության նախագծերից մեկին՝ X ֆակտորին, էր մասնակցում: Մինչ այդ մասնակցել է նաև Արմենիայի երաժշտական նախագծերից Հայաստանի Ձայնին: Մշտական մասնակից է ԼԳՏԲ և համասեռաՄՈԼական ու կեղծ-լիբերալիզացված բազմաթիվ նախագծերի և միտինգների: Երբեմն փորձում է նաև մաքուր ջրերում պղտոր ձկներ որսալ :) : Վարում է արվաՄՈԼության ու իգաՄՈԼությանը կամ պարզապես ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշումներին վերաբերող կայքեր ու համացանցային էջեր: Մի անգամ հետս զրույցի բռնվելով փորձում էր ապացուցել, որ Աստվածաշունչը և քրիստոնեությունը ամենևին դեմ չեն իր «դավանած» սեռակողմնորոշմանը (խաշած կոնչիտայի ծիծաղը եկավ): Ի դեպ, այս այլընտրանքայինը համացանցում գերակտիվորեն աշխատում էր հօգուտ մորուքավոր «մորքուրի»: Ինչևէ: Ո՞րն է սարկազմիկ այս գրառմանս նպատակը: Սևակ Կիրակաոսյան անունով չերգիչը Իքս Ֆակտորում անհաջող ելույթ ունենալուց հետո ստանալով քննադատություններ իր բուլանովական տաղանդի վերաբերյալ՝ չխորշեց հայտարարել, որ իր ելույթի օրը հոմոֆոբիայի դեմ պայքարի օր է ճանաչված և իր անհաջող ելույթը նվիրում է բոլոր զոհերին... Սա առաջ բերեց ժյուրիի անդամների ոմանց ծիծաղը, որոշների էլ զայրույթը այն աստիճան, որ կադրից դուրս արտահայտեցին իրենց վրդովմունքը, բայց իզուր... Բացատրեմ ինչու: 

6.6.14

ՄԿՐՏՉԻ ՔԱՐՈԶՉՈՒԹՅԱՆ ՍԿԻԶԲԸ - Մեկնություն

Մատթ. 3:1-12
Հեղինակ՝ Պերճ Գուլումյան (Հայր Պարթև)
Աղբյուր՝ Faith Hope Love Mission 
Այլ մեկնություններ Մատթեոսի Ավետարանից 

1 Այն օրերին Հովհաննես Մկրտիչը գալիս է քարոզելու Հրեաստանի անապատում եւ ասում. 
2 «Ապաշխարեցե՛ք, որովհետեւ երկնքի արքայությունը մոտեցել է»: 
3 Սա՛ է այն մարդը, որի մասին Եսայի մարգարեի բերանով ասվեց. «Անապատում կանչողի ձայնն է, պատրաստեցե՛ք Տիրոջ ճանապարհը եւ հարթեցե՛ք նրա շավիղները»: 
4 Եւ ինքը` Հովհաննեսը, ուղտի մազից զգեստ ուներ եւ կաշվե գոտի` իր մեջքին, իսկ նրա կերակուրն էր մորեխ ու վայրի մեղր: 
5 Այն ժամանակ նրա մոտ էին գնում բոլոր երուսաղեմացիները, ամբողջ Հրեաստանն ու Հորդանանի շրջակայքի ժողովուրդը, 
6 մկրտվում էին նրանից Հորդանան գետում եւ խոստովանում էին իրենց մեղքերը: 
7 Եւ նա տեսնելով սադուկեցիներից եւ փարիսեցիներից շատերին, որոնք եկել էին իր մկրտությանը, ասաց նրանց. «իժերի՛ ծնունդներ, ո՞վ ձեզ սովորեցրեց փախչել վերահաս բարկությունից: 
8 Այսուհետեւ ապաշխարության արժանի գործեր կատարեցե՛ք. 
9 եւ մի՛ հավակնեք ասել դուք ձեզ, թե` Աբրահամը մեր հայրն է. ասում եմ ձեզ, որ Աստված կարող է այս քարերից էլ Աբրահամի որդիներ դուրս բերել. 
10 որովհետեւ կացինն ահա ծառերի արմատին է դրված: Ամեն ծառ, որ բարի պտուղ չի տա, կտրվում եւ կրակն է գցվում: 
11 Ես ձեզ ջրով եմ մկրտում ապաշխարության համար, բայց ով գալիս է ինձնից հետո, ինձնից ավելի հզոր է, եւ ես արժանի չեմ հանելու նրա կոշիկները. նա կմկրտի ձեզ Սուրբ Հոգով եւ հրով. նա, 
12 որի քամհարը իր ձեռքում է, եւ կմաքրի իր կալը, ցորենը կհավաքի իր շտեմարանում եւ հարդը կայրի՛ անշեջ կրակով»:

4.6.14

«ԱՍՏԾՈ ՀԵՌԱԴԻՏԱԿԸ» (online)

Շատ սիրելի ընթերցողների խնդրանքով տեղադրում ենք «ԱՍՏԾՈ ՀԵՌԱԴԻՏԱԿԸ» գրքույկի օնլայն տարբերակը: Գիրքը հնարավոր է թե՛ ներբեռնել, թե ընթերցել միանգամից բլոգից: Ովքեր կցանկանան ունենալ գրքույկից, կարող են գրել ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳՐՔԻՆ:
Ուրախալի կլինի լսել քննադատություններ և արձագանքներ: Շնորհակալություն:

16.5.14

ՆԵՐՈՒՄ - Մեկնություն ՀԱՎԱՏՈՎ ԽՈՍՏՈՎԱՆԻՄ աղոթքի

Հայր երկնաւոր Աստուած ճշմարիտ, որ առաքեցեր զորդիդ քո սիրելի ի խնդիր մոլորեալ ոչխարին, մեղայ յերկինս եւ առաջի քո, ընկալ զիս որպես զանառակ որդին, եւ զգեցո ինձ զպատմուճանն զառաջին զոր մերկացայ մեղօք. եւ ողորմեա քո արարածոց 
եւ ինձ բազմամեղիս:

Հա՛յր երկնավոր, Աստվա՛ծ ճշմարիտ, որ ուղարկեցիր Քո սիրելի Որդուն մոլորված ոչխարիս փնտրելու համար, մեղք գործեցի՜ երկնքի ու Քո առաջ, ընդունի՛ր ինձ ինչպես անառակ որդուն և հագցրո՛ւ ինձ առաջին պատմուճանը, որից մերկացա մեղքով. և ողորմի՛ր Քո արարածներին և ինձ՝ բազմամեղիս:

Ընդունիր ինձ, ինչպես Անառակ որդուն - Ավետարանի անառակ որդին ոտնահարել էր իր հոր սերը. նրա սիրտը վիրավորված էր, հարստությունը՝ վատնված։ Սակայն հակառակ այս իրողություններին, անառակն իր հոր կողմից ընդունվեց մեծագույն խանդավառությամբ։ Պատճառն այն էր, որ որդին նախ անդրադարձավ իր ընկած վիճակին, ապա զգաց և հավատաց, որ միայն իր հոր սերը կկարողանա բարձրացնել իրեն այդ ընկած վիճակից։ Արդարև հայրը վերստին բացեց իր սիրո ծորակը բարոյապես և ֆիզիկապես տգեղացած իր որդու վրա և լվաց նրան իր արցունքներով։ Հայրական համբույրը կրկին փոխանցեց անառակին այն շնորհը, որը նրան վերստին գրավիչ և գեղեցիկ մի երիտասարդ դարձրեց։ Հայրը մորթեց տոների և մեծ առիթների համար նախատեսված պարարտ եզը՝ իր մոլորված զավակի վերադարձը տոնելու համար։ Երջանիկ այս պայմանների ներքո տեղի ունեցավ անառակի վերադարձը, ուստի աղոթասացը խնդրում է իր երկնավոր Հորը, որ ինքը ևս նման ընդունելության արժանանա՝ անառակի ոգով «մեղնչեցի երկնքի և քո առաջ» ասելուց հետո։