26.1.16

ՊՈՂՈՍ ԱՌԱՔՅԱԼԻ ՆԱՄԱԿՆԵՐԸ - Հարց 5

Շատ հետաքրքիր հարց ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐԻ շրջանակներում: Մեր աստվածաշնչասերները հաճախ ավելի նախընտրում են ընթերցել Ավետարանները, իսկ Սուրբ Պողոսի թղթերը՝ նմակները, երբեմն դժվարըմբռնելի լինելով, շատ ծանոթ չեն ըներցողներին: Այսպես, եկեք տեսնենք թե ո՞րն է այդ նամակների շարքում ամենից կարճը: Ակնկալում եմ բոլորի ակտիվությունը:

20.1.16

ՂԵՎՏԱՑԻՆԵՐԸ ՀԻՆ ԿՏԱԿԱՐԱՆԻ ՔԱՀԱՆԱՆԵՐ

Անկեղծ ասեմ, կարծում էի, թե այս հարցը շատերի համար դժվար կլինի, երևի որովհետև Հին Կտակարանից էր, բայց ընթերցողներս հաճելիորեն զարմացրեցին: 88 հոգի 105 քվեարկողից տվել է ճիշտ պատասխանը՝ նշելով որ հին ուխտի քահանայության համար Աստված առանձնացրեց ՂԵՎԻԻ ՑԵՂԻՆ
Նրանք այդպես էլ կոչվեցին՝ Ղևտացիներ.

 «Այդ ժամանակ Տէրը Ղեւիի ցեղին առանձնացրեց, որ նրանք տանեն Տիրոջ ուխտի տապանակը, կանգնեն Տիրոջ առջեւ, ծառայեն նրան ու նրա անունով աղօթք անեն, ինչպէս որ լինում է մինչեւ այսօր։ Այդ իսկ պատճառով ղեւտացիներն իրենց եղբայրների մէջ բաժին ու ժառանգութիւն չունեն, քանի որ Տէրն ինքն է նրանց բաժինն ու ժառանգութիւնը, ինչպէս որ ասաց նրանց» (Բ Օրենք 10:8-9):

Իսրայելի մյուս զավակները և նրանց սերունդները Ավետյաց երկրից ստացան իրենց հողակտորներն ու հարստությունները, սակայն Ղևիի ցեղը մնաց դատարկաձեռն: Ղևտացիներին որպես քահանայական ցեղ առանձնացնելով, սակայն, Աստված կարգադրեց, որպեսզի մնացած 11 ցեղերը իրենց ունեցվածքից տասանորդ վճարեն իր սպասավորներին: 

Այսքանը թերևս, սպասեք հաջորդ հարցին ՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐ ծրագրի շրջանակներում և շնորհակալություն ակտիվության համար:

12.1.16

ՀԻՆԿՏԱԿԱՐԱՆՅԱՆ ՀԱՐՑ - Հարց 4

Ահավասիկ պատրաստ է մեր 4-րդ հարցը: Ենթադրելի է, որ հարցը հեշտերից չէ, այնպես որ պատասխանելուց առաջ մի փոքր «խուզարկեք» նորինն ամենագիտություն գուգլը, կամ որ ավելի օգտակար կլինի, փորձեք գտնել ճիշտ պատասաանը Աստվածաշնչի Երկրորդումն օրինաց (Բ Օրենք) գրքի մեջ: Դե ինչ, զարմացրեք մեզ ձեր ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐով, իսկ ճիշտ պատասխանը՝ բացատրությամբ հանդերձ սպասեք մի քանի օրից: Գնացինք՝

9.1.16

ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԱՄԵՍՏ «ՀՅՈՒՐԵՐԸ»


Պետք է ընդունել՝ հարցը՝ «Ովքե՞ր առաջինն իմացան Հիսուսի Ծննդյան մասին», հեշտերից չէր, նախ որովհետև ենփադրում էր 2 տարբեր ավետարարաններում՝ Մատթեոս և Ղուկաս, նկարագրված դեպքերի համեմատություն և ապա ճիշտ պատասխանը, փոքրիշատե, կապված է մանրուքների քննությունից: Անտեսելով պարզապես հորինած այն տարբերակները, թե Հիսուսի ծննդյան մասին առաջինն իմացան հրեա կրոնավոր փարիսեցիները կամ մանկաբարաձները, անդրադառնանք 2 հիմնական տարբերակներին՝ Արևելքի մոգեր և հովիվներ: Այս երկուսը անցնող մի քանի օրերի ընթացքում անընդհատ մրցում էին ձայների քանակով և հիմա էլ 126 քվեարկումից հետո միայն 15 ձայնի տարբերություն ունեն: Այս էլ է արդարացված, քանի որ, օրինակ, պատկերագրության մեջ մշտապես կարելի է տեսնել հովիվներին և մեգերին Քրիստոսի ծննդյան դրվագում: Այսուամենայնիվ 68 հոգի՝ 54,4 տոկոս մեծամասնությունը ընտրել է ՃԻՇՏ ՊԱՏԱՍԽԱՆԸ՝ ՀՈՎԻՎՆԵՐԸ:


3.1.16

ՍՈՒՐԲ ԾՆՆԴՅԱՆ ՀԱՐՑ - Հարց 3

Քանի որ առջևում Սուրբ Ծնունդն է, որոշեցինք այս անգամ ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐԸ զորացնել քրիստոնեական այս գեղեցիկ տոնի վերաբերյալ հարցումով: Համաձայնեք, տոնել մի բան, որի մասին շատ բան գիտենք, ավելի հաճելի է, ուրեմն սպասում ենք ընթերցողներիս պատասխաններին: Իսկ ճիշտ պատասխանին կանդրադառնանք Սուրբ Ծնունդից հետո՝ առաջիկա շաբաթվա մեջ: Այնպես որ բացի ձեր անձնական ակտիվությունը, հրավաիրեք նաև ձեր ընկերենրին մասնակցելու այս հարցին: Շնորհակալություն և կանխավ՝ 


ՅԻՍՈՒՍ ԾՆԱՒ ԵՒ ՅԱՅՏՆԵՑԱՒ, ՕՐՀՆԵԱԼ Է ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ 

29.12.15

ԵԴԵՄԻ ՊԱՐՏԵԶԻ ՊՏՂԻ ՄԱՍԻՆ

Մեր «վիկտորինայի» 2-րդ հարցը, թե ինչ պտուղ էր դրախտային Եդեմում Ադամի և Եվայի կերածը՝ խնձոր, նուռ թե ադամաթուզ կամ բնավ անհայտ մի միրգ, նախորդ հարցի պես բավականին հեշտ էր, բայց և մի փոքր շփոթեցնող:
Եդեմի ծառի վրա՝ նռներ:
Հարցմանը մասնակցեց 129 հոգի որոնց մեծամասնությունը (55%) տվել է «խնձոր» պատասխանը, բայց որքան էլ, որ զարմանալի լինի, խնձորը, հակառակ արմատացած կարծրատիպի, հիշատակված չէ Ծննդոց գրքի մեջ: Նուռն էլ չկա այնտեղ, թեև երբեմն խնձորին զոգահեռ հայկական պատկերագրության մեջ այն հանդիպում է, իսկ ադամաթուզը, որը ոչ հայերեն ասած բանանն է, միայն կարելի է ենթադրել, թե ինչ կապ ունի Ադամի անվան հետ. համենայն դեպս այն ևս հիշատակված չէ, որպես չարի և բարու գիտության ծառից աճող միրգ: Իրականում ճիշտ պատասխանն էր «հայտնի չէ» (41,1%, 53 ձայն)՝
«Օձն ասաց կնոջը. «Ինչո՞ւ Աստուած ասաց, թէ դրախտում գտնուող բոլոր ծառերի պտուղներից չէք կարող ուտել»։ Կինն ասաց օձին. «Դրախտի ծառերի պտուղներից կարող ենք ուտել։ Սակայն դրախտի մէջտեղի ծառի պտղի համար Աստուած ասաց. «Դրանից չուտէք եւ չմօտենաք, որպէսզի չմեռնէք»։ Օձն ասաց կնոջը. «Չէք մահանայ, որովհետեւ Աստուած գիտէր, որ այն օրը, երբ դրանից ուտէք, կը բացուեն ձեր աչքերը, եւ դուք կը լինէք աստուածների նման՝ կ՚իմանաք բարին ու չարը»։ Կինը տեսաւ, որ ծառի պտուղը լաւ է ուտելու համար, ակնահաճոյ է եւ գրաւիչ՝ ըմբռնելու համար։ Նա առաւ նրա պտղից, կերաւ եւ տուեց իր մօտ կանգնած ամուսնուն, եւ նրանք կերան։ Երկուսի աչքերն էլ բացուեցին, եւ նրանք հասկացան, որ մերկ են» (Ծննդոց 3):
Ինչպես տեսաք, Սուրբ Գիրքը Ադամի և Եվայի կերածը անվանում է պարզապես պտուղ, թե ինչ պտուղ էր այն, կարևոր էլ չէ և գուցե բնավ միրգ էլ չէր. Հին Կտակարանը հարուստ է այլաբանություններով: Ամեն պարագայում արգելվածը «չարի և բարու» զանազանության պտուղն էր, որ արգելված էր ճաշակել: Աստծո առաջին այդ պատվիրանին չհնազանդվելով առաջին մարդով աշխարհ մտավ մեղքը՝ Աստծո խոսքի զանցառությունը և մարդը դարձավ մահվան համար խոցելի, ուստի այն նաև ՄԵՂՔԻ ՊՏՈՒՂՆ էր:

23.12.15

ԴՐԱԽՏԻ ՊՏՈՒՂԸ Ի՞ՆՉ ԷՐ - Հարց 2

Սիրելի ընթերցողներ, ահավասիկ 2-րդ հարցը ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐ ծրագրի շրջանակում: Հետաքրքրական հարց է, կարծում ենք: Սպասում ենք ձեր պատասխաններին: Արդյունքները կհրապարակվենք մի քանի օր հետո՝ անշուշտ տալով նաև ճիշտ տարբերակի բացատրությունը: Նախկին հարցերը և պատասպանները կարող եք գտնել այս հղմամբ՝ Աստվածաշնչային գիտելիքներ:

Շնորհակալության ձեր ակտիվության, հարցը ընկերներին առաջարկելու և աստվածաշնչասիրության համար (Այս վերջինը նոր բառ էր :)))))

22.12.15

ՔԱՆԻ՞ ԳՐՔԻՑ Է ԲԱՂԿԱՑԱԾ ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆԸ - Հարց 1

Գուցե առաջին հարցումը, թե քանի գրքից է բաղկացած Նոր Կտակարանը պարզերից էր (չիմանալու պարագային կարելի էր  բացել Աստվածաշունչը և հաշվել), այնուամենայնիվ 86 ընդհանուր կարծիք հայտնողներից ստացանք հետևյալ պատկերը՝

Ճիշտ պատասխանն էր՝ 27, որը և բարեբախտաբար ամենից շատ ձայներն է հավաքել:

Աստվածաշունչ մատյանը լայն առումով բաղկացած է 2 մասից՝ Հին Կտակարան և Նոր Կտակարան: Պարզորեն ասած՝ Հին և Նոր բառերի բաժանարար կետը Տեր Հիսուս Քրիստոսի մարդեղացումն է: Ուրեմն, Նոր Կտակարնը ընթերցողին է ներկայացնում Հիսուսի ծնունդի հետ կապված և դրան հաջորդող իրադարձությունները և գրություններ, որոնք արդեն Հիսուսի Հարությունից հետո թողնված գրական ժառանգություն են: Ասում եմ գրական ժառանգություն, քանի որ Նոր Կտակարանի 27 գրքերից և ոչ մեկը, սկզբունքորեն չի գրվել Աստվածաշնչի մաս կազմելու նպատակով, այլ դրանք զատ-զատ «գործեր են»՝ իրենց հատուկ ոճով և լեզվով գրված, ունեցել են իրենց հասցեատերերը, լսարանը, որոնց հոգևոր պահանջները բավարարելու համար Առաքեալները գրել են դրանք: Քիչ ավելի ուշ դրանք միավորվել են մեկ ընդհանուր «հատորի մեջ» որով կազմվել է Նոր Կտակարանի կանոնը: