Showing posts with label Մեծ Պահք. Show all posts
Showing posts with label Մեծ Պահք. Show all posts

6.4.17

ՀՈՒՅՍԸ - ՄԵԾ ՊԱՀՔ (օր 39)

Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցումներն են Եզեկ. 37։1-14, Ա Տիմ. 3։14-16 որ  կարող ենք կարդալ այստեղ:


Այսօր, սիրելիներ, պետք է մի փոքր խոսենք հույսի մասին։ Հույսը մեր քրիստոնեական կյանքի լավատեսությունն է, մեր դրական սպասումների և ապրումների արդարացումը։ Իսկ ի՞նչ հույսով ենք մենք ապրում մեր կյանքը... Եվ ի՞նչ հույսով պիտի իրականում ապրի քրիստոնյան։ Հարցի լավագույն պատասխանը տալիս է Եզեկիելի մարգարեությունը.
«Ահա ես բաց եմ անելու ձեր գերեզմանները եւ հանելու եմ ձեզ ձեր գերեզմաններից, ո՛վ իմ ժողովուրդ: Տանելու եմ ձեզ Իսրայէլի երկիրը: Ու պիտի իմանաք, որ ես եմ Տէրը, երբ բաց անեմ ձեր գերեզմաններն ու հանեմ ձեզ ձեր գերեզմաններից, ո՛վ իմ ժողովուրդ: Իմ հոգին տալու եմ ձեզ, եւ դուք կենդանանալու էք: Ձեզ դնելու եմ ձեր երկրում, եւ դուք պիտի իմանաք, որ ես եմ Տէրը: Ասացի ու կատարելու եմ»,– ասում է Տէր Աստուած» (Եզեկ. 37։12-14)։

5.4.17

ԱՍՏՎԱԾ ՄԵՐ ՊԱՇՏՊԱՆՆ Է - ՄԵԾ ՊԱՀՔ (օր 38)

Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցումներն են  Ելք. 4:21-5:3, Զաք. 9:9-16, որ  կարող ենք կարդալ այստեղ:


Աստված մեր Երկնավոր Հայրն է, իսկ մենք Նրա զավակները, ուստիեւ շատ բնական է, որ քրիստոնյաներս Աստծո եւ մեր փոխհարաբերություններին նայենք երկրային հայրերի ու զավակների օրինակով։ Ո՞վ է մեր հայրը մեզ համար. մեր ծնողը, սնողը, դաստիարակողը, մեր լավի համար հոգացողը, նեղության եւ դժվարության մեջ մեր ձեռքը բռնողն ու պաշտպանողը։ Նույնպես է նաեւ մեր Երկնավոր Հոր պարագային. Աստված մեր Հայրն է ու պաշտպանը։ Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցման մեջ Զաքարիայի մարգարեությունը ներկայացնում է մեզ Իսրայելի անպաշտպան ու կեղեքված ժողովրդին եւ Աստծո ոգեւորիչ խոստումը թե.
«Ամենակալ Տէրը պիտի պաշտպանի նրանց» (Զաք. 9:15)։

4.4.17

ՄԵԿ ՄԱՐՄԻՆ - ՄԵԾ ՊԱՀՔ (օր 37)

Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցումն է Ա Կորնթ. 12:8-27, որ  կարող ենք կարդալ այստեղ:


Մենք քրիստոնյաներ ենք... 
Որքան բազմազան բնորոշիչներ կան, որ մեզ դարձնում են իրարից տարբերվող` արտաքին տեսք, ճաշակ, նախասիրություններ, կրթություն և դաստիարակություն, հասարակական դիրք ու աշխատանք... Իրարից շատ տարբեր ու զանազան ենք, այո՛, բայց Աստծո առջև մեկ բանով մեկ ենք` մենք քրիստոնյաներ ենք` Քրիստոսի հետևորդներ, Քրիստոսի մեկ մարմնի անդամներ.
«Ինչպէս մէկ է մարմինը եւ ունի բազում անդամներ, եւ մարմնի այդ բազում անդամները բոլորը մէկ մարմին են, այնպէս էլ՝ Քրիստոս» (Ա Կորնթ. 12։12)։

3.4.17

ԹՈՂ ՏԵՐՆ ԱՎԵԼԱՑՆԻ ՄԵՐ ԾԱՌԱՅԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆԸ - ՄԵԾ ՊԱՀՔ (oր 36)

Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցումներն են՝ Դան. 7:2-27, Ա Կորնթ. 12:1-7, որ  կարող ենք կարդալ այստեղ:


Քրիատոնեական կյանքը, սիրելիներս, գործնականացված հավատքի կյանք է։ Ապրել այդ կյանքը հնարավոր է միմիայն ծառայասիրությամբ։ Շատ շատերն, այսօր, ձգտում է ոչ թե ծառայելու, այլ ծառայեցնելու, ոչ թե օգտակար դառնալու այլ օգտագործելու ուրիշների ստեղծածը։ Քրիստոնյա մարդու կյանքում այս անհամատեղելի է, հատկապես եկեղեցու մեջ։ Մենք ամենքս կոչված ենք լինելու ընտանիք, քույրեր ու եղբայրներ եւ ոչ թե տերեր ու ծառաներ։ Այն ինչ պիտի տեղի ունենա Քրիստոսի եկեղեցու մեջ, պետք է ծառայի Տիրոջ փառքին ու արքայությանը։ Դրա համար Պողոս առաքյալն օրվա ընթերցվածի մեջ ասում է. 
«Թէեւ կան զանազան պաշտօններ, բայց բոլորն էլ Տիրոջն են ծառայում» (Ա Կորնթ. 12:5)։

2.4.17

ՊԱՏՐԱՍՏՎԵՆՔ ԳԱԼՍՏՅԱՆԸ - ՄԵԾ ՊԱՀՔ (օր 35)

Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցումներն են՝ Ղուկ. 21:5-38, Ես. 66:1-24, Կող. 2:8-3:17, Մատթ. 22:34-23:39, որ  կարող ենք կարդալ այստեղ:


Մեծ պահքի ամենից սարսափազդու օրն է այսօր, որ կոչվում է «Գալստյան կիրակի»։ Այս կիրակին խորհրդանշում է Քրիստոսի Առաջին և Երկրերդ գալուստները։ Առաջին գալուստը Աստծո որդու մարդեղացումն է` այս մեղավոր երկրի վրա Աստծո ապրելը որպես կատարյալ մարդ։ Եվ քանի որ Հիսուսի մարդացման նպատակը մարդկության փրկությունն էր մեղքի «հիվանդությունից» և սատանայի իշխանությունից, այսօր մենք առավել քան երբևէ պիտի անդրադառնանք, թե որքանով արժնի եղանք աստվածային նմանօրինակ զոհողության։ Եսայի մարգարեն գրում է օրվա ընթերցվածի մեջ. 

«Նրանք ընտրեցին իրենց ճանապարհները եւ իրենց այն գարշելի բաները, որոնք ախորժելի էին իրենց հոգիներին: Ու ես պիտի բռնեմ նրանց խաբէութիւնները եւ հատուցեմ նրանց ըստ իրենց մեղքերի, որովհետեւ կանչեցի, բայց ինձ չլսեցին, խօսեցի, բայց ականջ չդրեցին, չարիք գործեցին իմ առաջ եւ ընտրեցին այն, ինչ ես չէի կամենում» (Ես. 66:3)։

Այս մասին փակագծերը բացում է ինքը մեր Տեր Հիսուս Քրիստոս` ահազդու և դատափետիչ խոսքեր ուղղելով փարիսեցիներին և ի դեմս նրանց հենց մեզ (անպայման կարդալ` սեղմելով այստեղ)։ Մեր հոգու համար, սակայն, ողբերգությունն այն է, որ նրանց, ում վերաբերում են Առաջին գալստյան այս խոսքերը, պիտի դատվեն և դատապարտվեն Երկրորդ գալստյան ժամանակ, երբ պիտի լինի Աշխարհի վախճանն ու Մեծ դատաստանը. անհնազանդները պիտի նետվեն դժոխային կրակը և այրվեն անդադար, խոշտանգվեն որդերով ու գարշահոտությամբ, ինչպես փորձում է պատկերել այդ ահեղ տեսարանը Սուրբ Գիրքը։ 
Մյուս կողմից այս օրը ցնծություն է և ուրախություն այն հոգիների համար ովքեր ընտրել ու ապրում են Աստծո կամքի համաձայն։ Դատաստանի օրը նրանց պիտի չհասնեն Քրիստոսի ՎԱՅերը։ Երանի նրանց...
Եկեք այսօր ի սրտե աղոթենք ու ինքներս մեզ հաշիվ տանք, թե որքանով ենք արդարացնում Տիրոջ Առաջին գալուստը մեր հոգեւոր կյանքով եւ որքանով ենք պատրաստ Երկրորդ գալստյանը, որի օրն ու ժամը ոչ ոք չգիտի...

Աղոթենք Սուրբ Շնորհալու Հավատով խոստովանիմի 22-րդ աղոթքով (Աղոթքն ամբողջական գրաբար կամ աշխարհաբար կարող եք գտնել մեր այս աղոթագրքի մեջ (սեղմեք հղման վրա)։

Արդա՛ր Դատավոր, 
երբ գաս Հոր փառքով՝ դատելու կենդանիներին և մեռյալներին, 
մի՛ մտնիր դատաստանի մեջ Քո ծառայի հետ, 
այլ փրկի՛ր ինձ հավիտենական հրից 
և լսելի՛ արա ինձ արդարների երանավետ կանչը դեպի երկնքի արքայությունդ. 
և ողորմի՛ր Քո արարածներին և ինձ՝ բազմամեղիս:

Օրհնվեք...