Մենք քրիստոնյաներ ենք...
Որքան բազմազան բնորոշիչներ կան, որ մեզ դարձնում են իրարից տարբերվող` արտաքին տեսք, ճաշակ, նախասիրություններ, կրթություն և դաստիարակություն, հասարակական դիրք ու աշխատանք... Իրարից շատ տարբեր ու զանազան ենք, այո՛, բայց Աստծո առջև մեկ բանով մեկ ենք` մենք քրիստոնյաներ ենք` Քրիստոսի հետևորդներ, Քրիստոսի մեկ մարմնի անդամներ.
«Ինչպէս մէկ է մարմինը եւ ունի բազում անդամներ, եւ մարմնի այդ բազում անդամները բոլորը մէկ մարմին են, այնպէս էլ՝ Քրիստոս» (Ա Կորնթ. 12։12)։
Սիրելիներ, մեր քրիստոնեությունը ամենաթուլացնող հանգամանքները եսասիրությունն են և անմիաբանությունը, մեղքեր, որոնց պատճառով մենք, լինելով Քրիստոսի Մարմնի անդամներ, շարունակում ենք մնալ այդ Մարմնից ինքներս մեզ անջատող անգործունյա և այդ Մարմնի ու դրա անդամների համար անպետք անդամներ։ Շատ հստակ է ասում Պողոս առաքյալը. «Մէկ Հոգով մէկ մարմին լինելու համար մկրտուեցինք մենք ամէնքս՝ թէ՛ հրեաներ, թէ՛ հեթանոսներ, թէ՛ ծառաներ, թէ՛ ազատներ. եւ բոլորս էլ այդ մէկ Հոգին խմեցինք: Այսպէս, մարմինը մէկ անդամ չէ, այլ՝ բազում: Եթէ ոտքն ասի՝ «Քանի որ ձեռք չեմ, այդ մարմնից չեմ», դրանով չի դադարում նոյն մարմնից լինելուց: Եւ եթէ ականջն ասի՝ «Քանի որ աչք չեմ, այդ մարմնից չեմ», դրանով չի դադարում նոյն մարմնից լինելուց. եթէ ամբողջ մարմինը աչք լինէր, ո՞ւր կմնար ականջը. եւ եթէ ամբողջ մարմինը ականջ լինէր, ո՞ւր կմնար հոտոտելիքը: Բայց արդ, Աստուած դրեց անդամները, նրանցից ամէն մէկը՝ մարմնի մէջ, ինչպէս որ կամեցաւ: Իսկ եթէ ամբողջը մէկ անդամ լինէր, ո՞ւր կմնար մարմինը: Բայց արդ, բազում անդամներ կան, սակայն՝ մէկ մարմին: Աչքը չի կարող ասել ձեռքին, թէ՝ ինձ պէտք չես. եւ կամ նոյն ձեւով՝ գլուխը՝ ոտքերին, թէ՝ ինձ պէտք չէք: Եւս առաւել, մարմնի այն անդամները, որ թւում է, թէ աւելի տկար են, կարեւորներն են. եւ նրանք, որ թւում է, թէ մարմնի համար աւելի անարգ են, առաւելագոյն պատիւ ենք անում նրանց. եւ մեր ամօթոյքները առաւել եւս անհրաժեշտ է պարկեշտութեամբ ծածկել: Բայց մեր պարկեշտ անդամներն այդ չեն պահանջում: Որովհետեւ Աստուած կազմեց մարմինը եւ նուազ պատուաւորին առաւել պատիւ տուեց, որպէսզի մարմնի մէջ բաժանումներ չլինեն, այլ որպէսզի այդ անդամները նոյն հոգը տանեն միմեանց նկատմամբ: Եւ եթէ մի որեւէ անդամ ցաւ է զգում, նրա հետ ցաւ են զգում բոլոր անդամները. եւ եթէ մի անդամը փառաւորւում է, նրա հետ ուրախանում են բոլոր անդամները:Արդ, դուք մարմինն էք Քրիստոսի եւ անդամներ՝ նրա անդամներից» (Ա Կորնթ. 12։13-27)։
Այսօր աղոթենք Դավթի 27-րդ սաղմոսով (որ կարող եք գտնել մեր այս աղոթագրքի մեջ)։
Օրհնվեք...
0 արտահայտվիր:
Post a Comment
Շնորհակալություն մեկնաբանության համար: Եթե Ձեր մեկնաբանությունը առնչվում է հոդվածի նյութին, չի պարունակում վիրավորանքներ և կասկածելի չէ բովանդակությամբ, ապա կարճ ժամանակում այն անպայման կհրապարակվի: Աստված օրհնի Ձեզ: