Ճիշտ է, որ պահք ասելիս ամեն մարդ միանգամից հասկանում է կենդանական սնունդից հրաժարումը, սակայն ինչո՞ւ։
Նախ բերենք հայրաբանական մի բացատրություն՝ ըստ տարվա օրերի կերակուրների զանազանության մասին.
«Ամբողջ տարին երեք տեսակ օրեր կան` պահք, ուտիք եւ սրա միջինը, որ նավակատիք է կոչվում, քանի որ մարդը երեքից է գոյացել. հոգուց, մարմնից եւ երկուսի խառնումից` անձից։ Պահքը հոգու համար է, ուտիքը` մարմնի, իսկ նավակատիքը` անձի։ Նմանապես եւ կերակուրը երեք տեսակի է լինում, նախ` միսը, որը կատարյալ կենդանուց է առաջ եկել։ Կենդանին կատարյալ է կոչվում, երբ շնչավոր է, ունի հինգ զգայարաններ եւ շարժվում է։ Եւ այս կերակուրը ուտիքին ուտելու համար է։ Իսկ խոտը, ընդեղենը եւ պտուղները պահքի կերակուրներ են, քանի որ անզգա են եւ անշարժ, այսինքն` տեղից տեղ չեն տեղափոխվում եւ չունեն շունչ։ Իսկ նավակատիքի կերակուրը այս երկուսի, այսինքն կենդանիների եւ բույսերի միջինն է, ինչպես ձուկը, ձուն եւ կաթնամթերքը։ Քանի որ ձուն եւ կաթը կենդանուց են, սակայն կենդանիներ չեն, իսկ ձուկը կենդանի է կատարյալ զգայարաններով ու շարժմամբ, սակայն օդ չի շնչում, որի համար էլ պակասավոր է» (Ստեփանոս Արք. Օրբելյան, 12-13-րդ դար)։
Ուտելիքը մեր կյանքում շատ կարեւոր տեղ ունի։ Առօրյայից մի ահռելի հատված մարդը հատկացնում է սնվելուն, լավ միջավայրը, ճոխությունը, քեֆ-ուրախությունն ու անգամ տխրությունը, բոլորը պտտվում են սեղանի եւ ուտելիքի շուրջ։ Ասել է թէ սնունդը մեր կենսունակության հիմքը լինելուց զատ, ուրիշ դերակատարություն էլ ունի մեր կյանքում։ Իսկ եթե անդրադառնանք, թե ուտելիքի ո՛ր տեսակներն են այդ ճոխությունն ու պարարտությունն ապահովում, ապա կնկատենք, որ մեր ցուցակում են միսը, յուղը, քաղցրը, ոգելիցը...
Ուրեմն այս տեսակ սնունդից հրաժարումը Պահքի ընթացքում մեզ կարող է ձերբազատել մի քանի խնդիրներից.
Նախ բերենք հայրաբանական մի բացատրություն՝ ըստ տարվա օրերի կերակուրների զանազանության մասին.
«Ամբողջ տարին երեք տեսակ օրեր կան` պահք, ուտիք եւ սրա միջինը, որ նավակատիք է կոչվում, քանի որ մարդը երեքից է գոյացել. հոգուց, մարմնից եւ երկուսի խառնումից` անձից։ Պահքը հոգու համար է, ուտիքը` մարմնի, իսկ նավակատիքը` անձի։ Նմանապես եւ կերակուրը երեք տեսակի է լինում, նախ` միսը, որը կատարյալ կենդանուց է առաջ եկել։ Կենդանին կատարյալ է կոչվում, երբ շնչավոր է, ունի հինգ զգայարաններ եւ շարժվում է։ Եւ այս կերակուրը ուտիքին ուտելու համար է։ Իսկ խոտը, ընդեղենը եւ պտուղները պահքի կերակուրներ են, քանի որ անզգա են եւ անշարժ, այսինքն` տեղից տեղ չեն տեղափոխվում եւ չունեն շունչ։ Իսկ նավակատիքի կերակուրը այս երկուսի, այսինքն կենդանիների եւ բույսերի միջինն է, ինչպես ձուկը, ձուն եւ կաթնամթերքը։ Քանի որ ձուն եւ կաթը կենդանուց են, սակայն կենդանիներ չեն, իսկ ձուկը կենդանի է կատարյալ զգայարաններով ու շարժմամբ, սակայն օդ չի շնչում, որի համար էլ պակասավոր է» (Ստեփանոս Արք. Օրբելյան, 12-13-րդ դար)։
Ուտելիքը մեր կյանքում շատ կարեւոր տեղ ունի։ Առօրյայից մի ահռելի հատված մարդը հատկացնում է սնվելուն, լավ միջավայրը, ճոխությունը, քեֆ-ուրախությունն ու անգամ տխրությունը, բոլորը պտտվում են սեղանի եւ ուտելիքի շուրջ։ Ասել է թէ սնունդը մեր կենսունակության հիմքը լինելուց զատ, ուրիշ դերակատարություն էլ ունի մեր կյանքում։ Իսկ եթե անդրադառնանք, թե ուտելիքի ո՛ր տեսակներն են այդ ճոխությունն ու պարարտությունն ապահովում, ապա կնկատենք, որ մեր ցուցակում են միսը, յուղը, քաղցրը, ոգելիցը...
Ուրեմն այս տեսակ սնունդից հրաժարումը Պահքի ընթացքում մեզ կարող է ձերբազատել մի քանի խնդիրներից.