Showing posts with label ուտելիք. Show all posts
Showing posts with label ուտելիք. Show all posts

13.3.19

ՊԱՀՔԸ ԱՂՈԹՔՈՎ. ԸՆԴՀԱՆՐԱԿԱՆ ԱՂՈԹՔ - ՊԱՀՔԻ ՀԱՐՑ 8

Խոսելով պահքի հոգեւոր կողմի մասին եւ դրանում շատ առանձնահատուկ տեղ հատկացնելով աղոթքին, այսօր անդրադառնանք հետեւյալ հարցին.

- Ինչպե՞ս ավելի կանոնավոր եւ օգտավետ դարձնել աղոթական կյանքը:

Մեր եկեղեցու ավանդության մեջ ընդհանուր առմամբ կիրառելի են 2 տեսակ աղոթքներ՝ ընդհանրական (միասնական, խմբային) եւ առանձնական (անհատական, միայնակ)։ Աղոթքի այս երկու տեսակներն էլ իրենց կարեւորությունն ու առանձնահատկություններն ունեն, որոնք պետք է առավելագույնս կիրառվեն Մեծ Պահքի այս օրերին։

Եկեք խոստովանենք... Եթե մեր աղոթական կյանքի կշեռքի նժարներին դնենք անհատական աղոթքը եւ միասնական աղոթքը, ապա անհատականի նժարը ավելի ծանր կլինի, քանի որ ընդհանրական աղոթքի հարցը հաճախ անտեսում ենք։ Ուստի եկեք փորձենք նախ համակարգել աղոթական կյանքի այդ երեսը։

Միասնական աղոթքի կարեւորությունը շեշտել է ինքը՝ մեր Տէր Հիսուս Քրիստոսը՝ ասելով . «Ասում եմ. եթե ձեզնից երկուսը միաբանվեն երկրի վրա որևէ խնդրանքի համար, ինչ էլ որ խնդրեն, կկատարվի նրանց համար իմ Հոր կողմից, որ երկնքում է. որովհետև ուր երկու կամ երեք հոգի հավաքված լինեն իմ անունով, այնտեղ եմ ես, նրանց մեջ» (Մատթ. 18:19-20)։ Ահա այս պատճառով քրիստոնեական եկեղեցիներում միշտ կարեւոր տեղ է հատկացված միասնաբար արված աղոթքներին (այս աղոթքների կարեւորության մասին անպայման ընթերցենք այստեղ)։ 

11.3.19

ՊԱՀԵՑՈՂՈՒԹՅԱՆ ՀՈԳԵՒՈՐ ԿՈՂՄԸ, ԱՂՈԹՔ - ՊԱՀՔԻ ՀԱՐՑ 7

- Ինչպե՞ս պետք է պահել պահքը, այն ավելի զորավոր եւ իմաստավորված դարձնելու համար։

Ինչպես անցյալ անգամ խոսեցինք, այս հարցի պատասխանը մեկն է. պահքը իր մարմնական՝ սննդային, հրաժարումներից բացի պետք է ունենա նաեւ չափազանց կարեւոր 2 ուղղություն՝ հոգեւոր եւ մտավոր ընթացք։ Սա, անկեղծ լինենք, մարդկանց կողմից ամենաանտեսված հանգամանքներից է պահք պահելիս։

Հաճախ մի փոքր դժվար է հոգեւորն ու մտավորը իրարից տարանջատելը եւ եւ թերեւս իրավունք ունեին անտիկ ու միջնադարյան փիլիսոփաները, երբ խոսելով մարդու հոգու մասին՝ դրանից չէին տարանջատում միտքը (շունչը)։ Այդ իսկ պատճառով այսօր կխոսենք պահքի հոգեւոր մի թեւի՝ աղոթքի կարեւորության մասին՝ չմոռանալով որ հոգով արված աղոթքը պետք է անցնի մարդու գիտակցության ու մտքի միջով։

Դժվար է Աստվածաշնչից մեջբերել գեթ մեկ օրինակ, երբ պահք, ծոմ հասկացությունները առանձին լինեն աղոթքից. օրինակները լեցուն են՝

8.3.19

ՊԱՀՔԻ ԵՐԵՔ ՀԻՄՆԱՍՅՈՒՆԵՐԸ - ՊԱՀՔԻ ՀԱՐՑ 6

Ավարտված համարելով պահքի արտաքին կողմին՝ սննդակարգին, վերաբերող հարցերի պատասխանները, այսօր անդրադառնանք պահքի մեկ այլ շատ կարեւոր երեսին՝ պատասխանելով հետեւյալ հարցին.

- Արդյոք միայն սննդային ժուժկալությանը բավարա՞ր է պահքը պահելու համար։
Պատասխանենք կարճ եւ կոնկրետ.
- Ո՛Չ, Ո՛Չ եւ կրկին Ո՛Չ։

Կենդանական սնունդից հրաժարումը կամ ցանկացած այլ տեսակի ինքնազրկումը քիմքին հաճելի կերակուրներից պահեցողության միայն արտաքին, երեւացող կողմն է։ Եթե դրա ետնաբեմում, ավելին՝ հիմքում, ընկած չէ հոգեւոր պահեցողությունը, ապա սննդակարգի հետեւումը կարող է լինել ամեն ինչ (դիետա, կամքի դրսեւորում, նիհարելու պատրվակ...) բայց ոչ երբեք պահք։ Պահքը, սիրելինե՛ր, առաջնահերթ հոգեւոր երեւոյթ է եւ հոգեւոր ազնիվ ապրումն է, որ մեզ պիտի մղի նաեւ սննդակարգային հետեւողականության։

6.3.19

ՄԻ ՔԱՆԻ ԽՈՐՀՈՒՐԴ ՓՈՐՁԱՌՈՒ ՊԱՀԵՑՈՂՆԵՐԻ ՀԱՄԱՐ - ՊԱՀՔԻ ՀԱՐՑ 5


Անցյալ գրառման մեջ առաջարկեցինք 5 մոտեցումներ սկսնակ պայեցողների համար, այսօր խոսենք առավել փորձառուների մասին։

Պահքը ինքնանպատակ ընթացք չէ, այն մարդու հոգեւոր աշխարհը ավելի կազմակերպված դարձնելու եւ ինչ որ առումով մարդու կամքի ուժը ավելի ամրացնելու եւ դեպի Աստված ուղղելու հառանկար պետք է հետապնդի։ Այս հոգեւոր տրամաբանությունը ենթադրում է, որ  տարին տարվա վրա պահեցողը պետք է նոր հոգեւոր սանդղակ սահմանի եւ ջանա հաղթանակած հասնել վերջնակետին. «Արդ, ես ճիշտ այսպե՛ս եմ վազում, ոչ թե աննպատակ. այնպես չեմ կռփահարում, իբրեւ թե քամի ծեծէի, այլ ճնշելով ամրացնում եմ իմ մարմինը եւ հնազանդեցնում այն, որպեսզի գուցե ես ինքս խոտելի չլինեմ այն բանում, որ քարոզեցի ուրիշներին» (Ա Կորնթ. 9։26-27)։

4.3.19

5 ԽՈՐՀՈՒՐԴ ՍԿՍՆԱԿ ՊԱՀԵՑՈՂՆԵՐԻՆ - ՊԱՀՔԻ ՀԱՐՑ 4

- Արդյոք սկսնակները ստիպվա՞ծ են պահել սննդային պահքի բոլոր 40-50 օրերը եւ ինչպե՞ս ճիշտ կազմակերպել պահքի ընթացքը։

Այս հարցը, ճիշտն ասած, հաճախ չի տրվում, քանի որ մեծավ մասամբ մարդիկ, սկսնակ թե փորձառու, ձգտում են պահքը պահել ամբողջ ընթացքով։ Շատ գովելի է, այս նախանձախնդրությունը, բայց եւ հաճախ կարելի է ականատես լինել, թե ինչպես է մի քանի օր կամ շաբաթ հետո պահքը կարծես «կոտրում» անփորձներին եւ օգտակար դառնալու փոխարեն հակառակ ազդեցություն թողնում։ Ինչպես անցյալ անգամ ասացինք, պահքը հոգեւոր մարզանք է, եւ եթե որեւէ մեկը տկար է իր հոգեւոր ուժերով, անհրաժեշտ է, որ սկսի քչից եւ ամէն տարի կամաց-կամաց ավելացնիպահքի «կշռաքարերը»։ Ստորեւ կփորձենք առաջարկել այդօրինակ մի քանի մեթոդներ՝ ազատ թողելով մեր ընթերցողներին ընտրության մեջ։