ԿԵՑՑԵ ԱՅՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ՈՐ ՎԱՂՆ Է ԳԱԼՈՒ

ՀՀ անկախոիթյան 24-րդ տարեդարձի առթիվ որոշեցի հրապարակել դստերս՝ դեռևս 2-ամյա հասակում երգած ՀՀ օրհներգի տեսագրությունը եւ վաղվա սերունդի «ավետիսով» շնորհավորել իմ ազգին հայոց...

... ԿԵՑՑԵ ԱՅՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ՈՐ ՎԱՂՆ Է ԳԱԼՈՒ...

Ankax Hayastani cnund:)

Posted by Սոսե Աղաբեկյան Սարգսյան on 21 Սեպտեմբեր, 2014

5 ՏԱՐԻ և ՄԵԿ ՕՐ ՄԻԱՍԻՆ

Այո, սիրելի ընթերցողներ, այսօր ճիշտ 5 տարի և մեկ օր է, ինչ ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳԻՐՔԸ ծնվել է: Մեր բլոգը լույս աշխարհ է եկել 2010թ. օգոստոս 20-ին: Եվ քանի որ միայն այսօր էր՝ հիշեցի, որ ծննդյան օրը վրաս անցել է և մոռացել եմ ամեն տարվա նման հաշվետվություն տալ, որոշեցի այսօր գրել: Չնայած անկեղծ լինենք... Այս անգամ գրելիք շատ բան էլ չկա: Ի տարբերություն նախորդ տարիների՝ այս անցյալ տարվա մեջ՝ 2014-ի օգոստոսից մինչև այսօր, շատ բան չի փոխվել:
Այնուամենայնիվ մի քանի փոքրիկ ձեռքբերումներ ունեցանք: 

Նախ հաջողեցինք ստեղծել բլոգի app-ը (դեռևս շատ պարզեցված տարբերակով) android սարքավորումների համար, որպեսզի ընթերցողները դյուրություն ունենան իրենց խելացի հեռախոսների կամ «պլանշետների» մեջ գտնելու մեր գրառումները:

ՎԵՐՋԸ...

Երևանում էքստրասենս է դաժանորեն սպանվել, բազմապրոֆիլ «կախարդ», որ բավականին հայտնի էր «Վեցերորդ զգայարան» շոու-կախարդության եթերից:
Հռոմեական իմաստությունն ասում է՝ «Մեռածից հետո կամ լավը, կամ ոչինչ», և ոչինչ չունեմ ասելու սպանվածի անձի հետ կապված. թող Տերն իր բազում ողորմությամբ ների նրա մեղքերը՝ լինեն կամա, թե ակամա...
Բայց... ասեք ինձ խնդրեմ, էքստրասենսամոլ, բախտամոլ մարդիկ, մեկը, որ շատերի ներկան ու ապագան էր տեսնում, լավն ու վատն էր գուշակում, խորհուրդներ էր տալիս, մի՞թե չկարողացավ գոնե 1 ժամ առաջ «տեսնել» ու իմանալ, որ իրեն պիտի խոշտանգեն ու սպանեն: Իհարկե ոչ... Եվ գիտե՞ք ինչու: Որովհետև «խիրոմանտը» (և բոլոր գուշակները, առհասարակ) իր իսկ լարած թակարդի մեջ է ընկնում... Մի առակ հիշեցի.

Պալատական գուշակը գիշերով աստղերին նայելով քայլում և փոսն է ընկնում: Սկսում է օգնության կանչել: Ձայնը լսում և օգնության է հասնում մի հովիվ ու գուշակին դուրս է բերում փոսից:

10 ՀԱՆԳԱՄԱՆՔ, ՈՐՈՆՔ ԱՂՈԹՔԴ ԴԱՐՁՆՈՒՄ ԵՆ ՏԿԱՐ

Աղոթքը քրիստոնյա մարդու «հանապազօրյա հացն է», հոգևոր կերակուր, որի միջոցով մահկանացու մարդկանցս հնարավորություն է տրվում հաղորդակցության մեջ մտնել անմահ Աստծո հետ: Աղոթքը զրույց է Աստծո հետ՝ սեփական մտահոգությունները, ուրախություններն ու տխրությունները, փափագները և գոհությունը Երկնավոր Հոր հետ կիսվելու համար, և այս ամենը, որպես կանոն, պատասխան ստանալու ակնկալիքով...

Իսկ ո՞րն է պատճառը, որ երբեմն աղոթքը զորավոր չի ստացվում, ինչո՞ւ է հաճախ մեր աղոթքը սառչում շուրթերի վրա, կորսվում օդի մեջ, կարճ ասած՝ ինչո՞ւ մեր աղոթքը տեղ չի հասնում: Հարցի պատասխանը գտնում ենք Աստվածաշնչի էջեր մեջ: 
Ահավասիկ 10 հանգամանք, որոնք մեր աղոթքները տկար են դարձնում՝

ՀՈԳՈՎ ԵՒ ՄԱՐՄՆՈՎ ԳՈՐԾԱԾ ՄԵՂՔԵՐ - Մեկնություն ՀԱՎԱՏՈՎ ԽՈՍՏՈՎԱՆԻՄ աղոթքի

Մեկնություն՝ ՀԱՎԱՏՈՎ ԽՈՍՏՈՎԱՆԻՄ Ներածություն Տուն Ա Տուն Բ Տուն Գ Տուն Դ Տուն Ե Տուն Զ Տուն Է Տուն Ը

Անեղ բնութիւն, մեղայ քեզ մտօք իմովք, հոգւով եւ մարմնով իմով. մի՛  յիշեր զմեղս իմ զառաջինս վասն անուանդ քում սրբոյ. եւ ողորմեա քո արարածոց եւ ինձ բազմամեղիս:

Անե՛ղ բնություն, մեղա՜ Քեզ իմ մտքով, հոգով և մարմնով, հանուն Քո սուրբ անվան մի՛ հիշիր իմ նախկին մեղքերը. և ողորմի՛ր Քո արարածներին և ինձ՝ բազմամեղիս:

Հոգով գործված մեղքերի շարքը «Զղջում»-ի մեջ սկսվում է այսպես. «Մեղայ զօրութեամբ հոգւոյս»՝

Խորամանկութեամբ, որը նույն նենգություն մեղքն է՝ այս անգամ գործված հոգու կողմից. սա ընկերոջ նկատմամբ գաղտնի չարիք նյութող հոգու վիճակն է: Այս մեղքն էլ է գործվում խաբեությամբ, կեղծավորությամբ, առանց ենթակային նյութվելիք չարիքը զգացնել տալու: Նման խորամանկության հստակ օրինակ տվեցին փարիսեցիները, երբ «ուղարկեցին խաբեբաներ, որոնք իրենք իրենց, կեղծավորությամբ, արդար էին ձևացնում, որպեսզի Հիսուսին խոսքերով բռնեն՝ մատնելու համար պետության եւ իշխանության կուսակալին» (Ղուկաս 20:20): Եվ երբ կայսրին տուրք տալ-չտալու մասին հարցը տվեցին. «Յիսուս իմացաւ նարանց խորամանկութիւնը»: 

Անզգամութեամբ. հոգու այն վիճակն է, երբ մարդն իր նյութած չարության համար ո՛չ խղճահարություն է զգում, ո՛չ էլ մարդկային որևէ այլ սովորական զգացում (խղճալ, ամաչել, ցավել և այլն): Բարոյական և կրոնական լույսից զրկված և խավարած հոգու վիճակն է անզգամությունը:  

ԿԵՍ ՄԻԼԻՈՆ

Այսպես պատահաբար նկատեցի, որ բոլորովին անսպասելի ու աննշմար, մանրիկ քայլերով ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳԻՐՔԸ հատել է 500.000 դիտումների ս...
Posted by ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳԻՐՔ /Սարկավագի Բլոգը/ on 20 Մայիս, 2015

ՄՏՔՈՎ ԳՈՐԾԱԾ ՄԵՂՔԵՐ - Մեկնություն ՀԱՎԱՏՈՎ ԽՈՍՏՈՎԱՆԻՄ աղոթքի

Մեկնություն՝ ՀԱՎԱՏՈՎ ԽՈՍՏՈՎԱՆԻՄ Ներածություն Տուն Ա Տուն Բ Տուն Գ Տուն Դ Տուն Ե Տուն Զ Տուն Է Տուն Ը

Անեղ բնութիւն, մեղայ քեզ մտօք իմովք, հոգւով եւ մարմնով իմով. մի՛  յիշեր զմեղս իմ զառաջինս վասն անուանդ քում սրբոյ. եւ ողորմեա քո արարածոց եւ ինձ բազմամեղիս:

Անե՛ղ բնություն, մեղա՜ Քեզ իմ մտքով, հոգով և մարմնով, հանուն Քո սուրբ անվան մի՛ հիշիր իմ նախկին մեղքերը. և ողորմի՛ր Քո արարածներին և ինձ՝ բազմամեղիս:

Խոստովանության ձևի մասին այս գրեթե հպանցիկ ակնարկից հետո  վերադառնանք մեղքերի ցուցակին և մեկ առ մեկ կարճ բացատրություններ տանք դրանց: Մտքով գործված չար խորհուրդները, ըստ «Զղջում»-ի մեջ տրված ցանկի, գլխավորվում են՝

Նենգութեամբ - նշանակում է ծածկաբար չարիք խորհել մեկ ուրիշի մասին: Նենգությունն ինքնին տկարություն է ենթադրում, որովհետև նենգամիտն իր խորհած չարիքը բացեիբաց չի կարող անել, ուստի դիմում է գաղտնի և ծածուկ միջոցների և ձևերի:

Մտքով գործված մեղքերի ցանկը շարունակվում է՝

Ատելութեամբ - ծանոթ ավերիչ մտքի ժխտական մի վիճակ, խաթարված կամ ավերված սերն է դա: Կերակուրն ինքին օգտակար և կյանք տվող նյութ է, բայց երբ փչանում է, դառնում է վնասակար և հաճախ՝ մահացու: Ատելությունը թունավորված սերն է, որն իր հերթին թունավորում է այլոց:

Խեթիւ, մախանօք, յաչաղանօք. իրար հոմանիշ և գրեթե նույնիմաստ մտքի մեղքեր են սրանք: Խեթը չարությամբ լցված մտքի աչքերի կամ դեպքի արտահայտությունն է. խոժոռ դեմքն ու ծուռ նայվածքն է: Իսկ մախանքը միևնույն չար մտքի արտահայտությունն է այս անգամ մարդու շնչի և շեշտադրման մեջ: Մտքի այն անհանգիստ վիճակն է, որով չարության և վրեժխնդրության զոհ դարձած անձը շարունակ մխում է, և կարծես իր ատելության առարկա անձին ուզում է խեղդել իր մեջ կուտակված չարության ծխով: Յաչաղանքը չար նախանձն է, որ դարձյալ աչքերում է հայտնվում. չար աչքն է, որին նախապաշարմունքներ ունեցող մարդիկ հավատում են, թե այն վնասում է նրանց, որոնց վրա ընկնում է չարություն հասցնելու մտքով և կրքով:

ՄԵՂԱՅ ԱՍՏՈՒԾՈՅ