Կարո՞ղ եք արդյոք երևակայել, որ ամենապարզ, առաջին դասարանցուն անգամ հայտնի մաթեմատիկական գործողությունը՝ 1+1, արդյունքում հավասար լինի մեկի: Թերևս սա անհեթեթություն է գիտակցության համար, սակայն ոչ այն պարագայում, երբ գիտակցության կրողը քրիստոնյա է: Անգլիայում՝ Քեմբրիջի համալսարանում գտնվող մի հին ձեռագրում, պահպանվել են ավետարանական բովանդակությամբ պատառիկներ, որոնք չեն մտել Աստվածաշնչի՝ այսօր մեզ հայտնի տեքստի մեջ: Այդ պատառիկներից մեկում պատմվում է, թե ինչպե՛ս Տիրոջը՝ Հիսուս Քրիստոսին, հարց են ուղղում, թե ե՛րբ կգա Աստծո Արքայությունը, Նա պատասխանում է. «Աստծո Արքայությունն արդեն իսկ եկել է այնտեղ, որտեղ երկուսը այլևս երկուս չեն, այլ՝ մեկ…»: Խոսքը քրիստոնեական ընտանիքի մասին է, ուր Պսակի Սուրբ խորհրդով (խորհուրդները, որոնք Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցում 7-ն են, հոգևոր-ծիսական արարողություններ են, որոնց շնորգիվ մարդ արարածը բացառիկ հնարավորություն է ունենում փոխհարաբերության մեջ է մտնել Աստծո՝ Սուրբ Երրորդության և Նրա շնորհների հետ) 2 առանձին էակներ՝ տղամարդ և կին, միավորվում են աստվածային օրհնությամբ ու շնորհով՝ դառնալով մի (1+1=1). «…երկուսը մեկ մարմին պիտի լինեն» (Մատթ. 19:5):
