Showing posts with label Սուրբ Ծնունդ. Show all posts
Showing posts with label Սուրբ Ծնունդ. Show all posts

3.1.16

ՍՈՒՐԲ ԾՆՆԴՅԱՆ ՀԱՐՑ - Հարց 3

Քանի որ առջևում Սուրբ Ծնունդն է, որոշեցինք այս անգամ ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐԸ զորացնել քրիստոնեական այս գեղեցիկ տոնի վերաբերյալ հարցումով: Համաձայնեք, տոնել մի բան, որի մասին շատ բան գիտենք, ավելի հաճելի է, ուրեմն սպասում ենք ընթերցողներիս պատասխաններին: Իսկ ճիշտ պատասխանին կանդրադառնանք Սուրբ Ծնունդից հետո՝ առաջիկա շաբաթվա մեջ: Այնպես որ բացի ձեր անձնական ակտիվությունը, հրավաիրեք նաև ձեր ընկերենրին մասնակցելու այս հարցին: Շնորհակալություն և կանխավ՝ 


ՅԻՍՈՒՍ ԾՆԱՒ ԵՒ ՅԱՅՏՆԵՑԱՒ, ՕՐՀՆԵԱԼ Է ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ 

13.1.13

ԾՆՎԵ՞Ց ՔՐԻՍՏՈՍ...

Կինն արտասվում էր և աղաղակում. «Սա հրաշք է, իսկական հրաշք, ինչ լավ է, որ եկաք, եկաք հենց այսօր: Մի քանի ժամից Նարեկս պիտի մեկնի Գերմանիա վիրահատության: Ա՜խր սա հրաշք է: Վե՛րջ, ես արդեն հավատում եմ, որ ամեն ինչ լավ է լինելու, որ Նարեկս բժշկվելու է: Փա՛ռք քեզ, Տե՛ր Աստված: Ես հավատում եմ»: Այս խոսքերը ես լսում էի նախամուտքից, մի պահ ինքս անորոշության մեջ հայտնվեցի՝ չհասկանալով՝ ինչ է կատարվում: Անմիջապես ներս մտանք: Նարեկը անվաչմուշկները հագին նստած ինչ-որ անհասկանալի կետի էր նայում, իսկ բազմանդամ ընտանիքի մյուս երեխաները իրենց հերթին զարմացած մեզ էին նայում: Հայրը մի քիչ շփոթված փորձում էր հասկանալ, թե ինչ է կատարվում, կարծես մտածում էր՝ հավատա արդյոք կնոջ խոսքերին և խոստովանությանը: Իսկ մայրը մեր այցից խառնված ոչ տան աղն էր գտնում, ոչ՝ հացը, ոչ էլ ջուրը: Երբ տնօրհնեքի արարողությունը սկսվեց, Նարեկին մոտեցրին սեղանին: Նա սկզբից մինչև վերջ անշարժ նայում էր լույսին և ժպտում: Երկար ժամանակ փորձեցի հասկանալ՝ ինչու է նա այդքան լայն բացված աչքերով անթարթ նայում լույսին, և ինչ էր նա գտել այնտեղ: Հիմա մտածում եմ՝ գուցե այն, ինչ չեն գտնում նրանք, ովքեր տարիներ շարունակ գտնվում են Լույսի կողքին, տեսավ Նարեկը: Գուցե այն, ինչ մեր գիտակից աչքերին հրաշք չի երևում, հրաշք դարձավ այս ընտանիքի՝ փոքր-ինչ անտեղյակ աչքերում: Մի՞թե այս չի պահանջում Աստված. մանկան պես պարզ հավատք ունենալ: Մյուս կողմից ամեն անգամ ակնհայտ է դառնում, որ կարիքավոր մարդիկ ավելի շատ են ապավինում Տիրոջը, ավելի շատ են փնտրում նրան: Ո՞վ կապրեր այն տներում, որտեղ այցելեցինք, այն տներում, երբ իր դերն ունեցող տան ամեն հատված փոխել էր իր տեղն ու գործառույթը, երբ մի սենյակից մյուսին անցնելու համար մարդուց զգուշություն էր պահանջում, երբ քամուց անգամ երկաթե դուռն էր վախենում, երբ երեխաները ջուրն իրենց մաշկին հպելու կարիք ունեին, երբ խոնավության հոտը շնչահեղձ էր անում...երբ դուք ունեք անհամեմատ ավելին:

6.1.13

ՍՈՒՐԲ ԾՆՆԴՅԱՆ ՆԱՄԱԿ ԴՍՏԵՐՍ

Աղջիկս, Եվա՛, այսօր վերստին կարդացի մի շատ հայտնի մարդու` Սուրբ Ծննդյան նամակն ուղղված իր դստերը. հուզվեցի, կարոտեցի ու նորից փափագ առաջացավ քեզ գրելու: Այս արդեն երկրորդ անգամն է, որ գրում եմ քեզ: Գուցե տարիներ հետո դու անգամ չհասկանաս, թե ինչո՛ւ է հայրդ գրում քեզ մանկությանդ անգիտակից այս հասակում, բայց հոգ չէ... Հիմա, երբ աշակերտին հատուկ, հուզմունքից դողացող ձեռքով գրի եմ առնում մտքերս, երևակայությանս մեջ պատկերվում է քո հասունության տարիքի պատկերը, երբ դու, ի՛մ գեղեցկուհի, սրտի ջերմությամբ պիտի ընթերցես հայրիկիդ նամակերը, սեղմես դրանք կրծքիդ ու խնամքով ծալելով` տեղավորես Աստվածաշնչիդ էջերի միջև...

Հիմա ես շատ հեռու եմ քեզանից (կյանքիս արահետն է այդպիսին, և ես եմ այն ընտրել), հեռու մարմնով, բայց երբեք` հոգով: Աստծո ամեն օրն արթնանում եմ կարոտը սրտիս խարանած, բայց և մխիթարվում եմ այն քաջությամբ, համբերությամբ ու սիրով, որ դու և մայրիկդ ցուցաբերում ու հաղորդում եք ինձ: Որքա՜ն նման ես դու մայրիկիդ բնավորությանդ մեջ. համբերատար ես կարևոր հարցերում, անհամբեր` մանրուքներում, փխրուն արցունքոտվելու չափ, բայց և քաջ ու համառ նպատակի առջև, ուշադիր ամեն հարցում, անուշադիր` թերացումներիս հանդեպ... Արտաքինով, սակայն, ասում են` ինձ ես նման: Կար ժամանակ, երբ շատ էի ցանկանում (ներքուստ թաքցնելով, իհարկե), որ նման լինեիր մայրիկիդ` նրա պես գեղեցկուհի, նրա նման հմայիչ: Ինչո՞ւ:

11.9.12

ԱՀԱ ԹԵ ԵՐԲ Է ԾՆՎԵԼ ՀԻՍՈՒՍԸ


Konstantin ընթերցողի առաջարկով այսօր պիտի փորձենք անդրադառնալ մի ծավալուն հարցի, որը շոշափելու համար հիմք հանդիասացավ ԲլոգՆյուզի օգտատերերից Ampiki հրապարակած մի նյութը, որի համաձայն կասկածելի «հայտնագործություն» էին արել Գերմանացի երկրաբանները՝ նշելով, որ Հիսուս Քրիստոսը խաչվել է 26-36թթ-ի միջև։ Այս «հայտանգործությունը» ընդդիմության չէր հանդիպի, եթե երկրաբանները ավելի չհստակեցնեին թվականը՝ որպես խաչելության օր նշելով Ք.հ. 33թ., որբաթ, ապրիլի 3-ը։ Այսպես, այսօր պիտի փորձենք համաձայն Աստվածաշնչի և պատմական փաստերի ցույց տալ իրական թվականը, որն ի դեպ, գիտական աշխարհում վաղուց հաստատված փաստ է։

Բոլորը գիտեն, որ Փրկիչը երկրի վրա ապրեց 33 տարի։ Այդ է հուշում նաև Ավետարանը՝ ասելով, որ «Եվ ինքը Հիսուս շուրջ երեսուն տարեկան էր, երբ սկսեց իր գործունեությունը» (Ղուկ. 3։21)։ Հայտնի է նաև որ Հիսուսի քարոզչությունն ու գործունեությունը տևել է մոտ 3 տարի։ Հասարակ մաթեմատիկան իսկ պիտի ապացուցի, որ 30 + 3 = 33, ուստիև, կենթադրեք դուք, երկրաբանները ճիշտ էին, որ Հիսուսի Խաչելությունն ու Մահը եղել է Քրիստոսի ծնունդից հետո 33 թվականին։ Բայց արի ու տես, որ թեև թվերը ճիշտ են, տրամաբանությունը ճիշտ է, սակայն եզրակացությունը սխալ է։ Այս հստակեցնելու համար անհրաժեշտ է նախ ճշտել, թե ո՛ր թվականին է ծնվել Հիսուս Քրիստոսը։

7.1.12

ԽԱՂԱՂՈւԹՅՈւՆ


«Քրիստոս ծնվեց և հայտնվեց. մեզ և ձեզ մեծ ավետիս»,- շնորհավորում ենք Սուրբ Ծնունդի օրերին և ի պատասխան օրհնում` «Օրհնյալ է հայտնությունը Քրիստոսի»: Սակայն, ինչպես կարգն է նմանատիպ դեպքերում, այս կրկնվող բառերն ու արտահայտությունները միշտ մի տեսակ մնում են ենթագիտակցական ոլորտում ու հաճախ խորամուխ էլ չենք լինում, թե ի՛նչ «բարի լուր» ենք դրանցով ստանում:

Ղուկաս Ավետարանիչը պատմում է, որ երբ Հիսուսը ծնվեց Հրեաստանի Բեթղեհեմ քաղաքում, տարածքում գտնվող հովիվները ականատես եղան մի զարմանահրաշ երևույթի. նախ Տիրոջ հրեշտակը հայտնվեց և ավետեց, որ ծնվել է աշխարհի Փրկիչը, ապա և հրեշտակների մեծազոր գնդերը սկսեցին երգել Սուրբ Ծննդյան առաջին երգը. «Փա՜ռք Աստծուն՝ բարձունքներում, և երկրի վրա խաղաղությո՜ւն և հաճությո՜ւն՝ մարդկանց մեջ» (Ղուկ. 2:8-14): Առաջին նկատելի ավետիսը` բարի լուրը, որ բերեց Քրիստոսն աշխարհին, ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆՆ է: