Showing posts with label ԼՂՀ. Show all posts
Showing posts with label ԼՂՀ. Show all posts

6.4.16

ՔԱՋԵՐԻ ՍԱՀՄԱՆԸ ԵՎ ՆՐԱՆՑ ԶԵՆՔԸ

Պատմահոր խոսքերն են` «Քաջերի սահմանը իրենց զենքն է»։

Բայց մենք արդեն հարյուրամյակներ զենքով չենք սահմանում մեր տարածքները։ Մենք միայն պաշտպանվում ու պայքարում ենք մեր ունեցած զենքով մեր ունեցածի համար։ Եվ բնավ պարտադիր էլ չէ, որ զենքերը «բարեկամը» տա։ Զենք կա, որով չես սպանի, բայց հաստատ կհաղթես։ Այդ զենքերը չենք գտնի ռազմական արվեստի ձեռնարկների մեջ. դրանցում այլևս տեղ չկա հայրենասիրություն, միասնականություն, ինքնազոհություն, եղբայրասիրություն բառերի համար։ Հայն է միայն դրանք վեր հանում իր պահոցներից ի պահանջել հարկին և դարձնում ամենահզոր զենքը:

Եւ պետք է միշտ վստահել հայկական այս ֆենոմենին, որ որպես սերմ թաքնվում և ծիլ է տալիս օրհասի պահին: Այս անգամ՝ մարտի դաշտում: Իսկ մարտի դաշտում... կամքի ուժը հայ հերոսի ձեռքին քարը անգամ նռնակ կդարձնի.... Պետք է արժանին մատուցել հերոս տղերքին, բոլորին առանց խտրության` «վահանով, թե վահանի վրա»։ Քաջի մահով ընկած անմահների ամեն մի կաթիլ արյունը մարտիրոսության մի մի կնիք է, որ Հայոց պատմության մասունքատուփերի մեջ պետք է պահել վարդանների, մխիթարների, անդրանիկների, նժդեհների, մոնթեների քաջ հիշատակի կողքին։ Անշուշտ ու անկասկած։