Սակայն վաղու՜ց էր, որ չէի այցելել «Զորավոր»... (քանի որ արդեն մոտակայքում չէի ապրում):
Ինչ տարօրինա՜կ նախախնամություն է Աստծո կամքը, որ վեր է մեր պատկերացումից...
Մեր տները քանդեցին ու մենք գնացինք կենտրոնից Նոր Նորքի բարձրունքներ...
Մորս խնդրում էի, որ երբեմն այցելեր «Զորավոր», քանի որ մոտ էր աշխատում:
Գնում էր, մոմ վառում ու իր խնդրանքն հայցում Աստծու՜ն..
Եվ ահա՛ մի օր Աստծո կամքով թե նախախնամությամբ ես հայտնվեցի «Գրիքոր Լուսավորիչում»...
