Տեսա՞ր նավերը, որ երկնքից թափվում էին ինչպես ասուպ։ Արյան երակները տեսա՞ր, որ դեպի սիրտս էին հոսում։ Իսկ ժպիտնե՞րը աղաղակի միջից հեծեծող հրեշտակների: Քարերը տեսա՞ր. կապարի քերծվածքներից հղկվում էին մանկան տապան դառնալու համար։ Իսկ ծաղիկները... Ծաղիկները տեսա՞ր։ Որքա՜ն կարմիր էին, որքա՜ն ժահահոտ։ Խրախճանքներ, որ զվարճացնում են լուռ գինարբուքով... Տեսա՞ր:
... Ես չկարողացա երեսս չդարձնել։ Երանի՜ թե ամենատես չլինեի։
Երանի իմանային, թե որքա՜ն ջանք է թափվում մարդ կերտելու համար... և հիմա... մարդու կյանքը թևքից պոկված փետուր իսկ չարժե...
Ավա՜ղ, ես պատերազմ հայտարարել չգիտեմ։ Իմ ունեցածը... իմ զենքը սերն է...
Տեսա՞ն:
0 արտահայտվիր:
Post a Comment
Շնորհակալություն մեկնաբանության համար: Եթե Ձեր մեկնաբանությունը առնչվում է հոդվածի նյութին, չի պարունակում վիրավորանքներ և կասկածելի չէ բովանդակությամբ, ապա կարճ ժամանակում այն անպայման կհրապարակվի: Աստված օրհնի Ձեզ: