Showing posts with label քարոզ. Show all posts
Showing posts with label քարոզ. Show all posts

25.10.12

ՀՈԳՈՒ ՎԻՐԱՀԱՏՈՒԹՅՈՒՆ


Եթե քո ձեռքը կամ ոտքը քեզ գայթակղեցնում է, կտրի՛ր այն և դե՛ն գցիր քեզնից. լավ է, որ դու մեկ ձեռքով կամ կաղ մտնես կյանք, քան երկու ձեռք ու երկու ոտք ունենաս և հավիտենական կրակի մէջ ընկնես։ Եվ եթե քո աչքն է գայթակղեցնում քեզ, հանի՛ր այն և դե՛ն գցիր քեզնից. լավ է, որ դու միականի մտնես կյանք, քան երկու աչք ունենաս և ընկնես գեհենի կրակը (Մատթ. 18։8-9)։

Սուրբ Ավետարանի այս հատվածը, որտեղ մեր Տեր և Փրկիչ Հիսուս Քրիստոս խոսում է գայթակղության մասին, թերևս ամենագայթակղիչներից է եղել քրիստոնեության ողջ պատմության մեջ. պատահական չէ, որ վաղ եկեղեցու այնպիսի կարկառուն ներկայացուցիչ, ինչպիսին Որոգինեսն էր, բառացի հասկացավ այս տողերը և բառացիորեն կիրառեց իր կյանքում։ Ակնհայտ է, որ Քրիստոս այստեղ խոսում է գայթակղությունից հեռու մնալու և արդյունքում «կյանք մտնելու» լավագույն ճանապարհի մասին, սակայն բոլորին է հայտնի, որ ինքնախեղման ցանկացած դրսևորում քրիստոնեկան տեսանկյունից պարսավելի է։ Եվ մյուս կողմից, եթե անգամ կտրես ձեռքերդ, մի՞թե կհաղթահարես, ասենք, գողության ցանկությունը, եթե հանես աչքեդ, մի՞թե կդադարես շնանալ մտովին։ Գլխացավը բուժելու լավագույն տարբերակը գլուխը կտրելը չէ, ամենևին. անհրաժեշտ է սոսկ գտնել ցավի պատճառը, դրա աղբյուրը և պայքարելով դրա դեմ՝ վերջնականապես ձերբազատվել գլխացավից։ Եվ Հիսուսը հենց այս մասին է խոսում։ Մեր գայթակղությունների պատճառը, սիրելիներ, թաքնված է մեր ցանկությունների և հրապուրանքների մեջ. «Յուրաքանչյուր ոք փորձվում է՝ հրապուրվելով և խաբվելով իր ցանկություններից։ Այնուհետև ցանկությունը, հղանալով, մեղք է ծնում, և մեղքը, հասունանալով, մահ է ծնում»,- ասում է Սուրբ Հակոբոսը (Հակ. 1։14-15)։

25.9.12

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ԹԵՄԱՏԻԿԱՅՈՎ cover photo -ներ

Համացանցում բավականաչափ առատ են Ֆեյսբուքյան ետնանկարները (timeline cover photo) ամենատարբեր թեմատիկաներով, մեկը մյուսից լավ, մեկը մյուսից հետաքրքիր ու կրեատիվ: Ինձ դուր է գալիս այն, որ հաճախ այդ պատկերները որոշակի դաստիարակիչ, միավորող ու հստակ պատգամներ արտահայտող ենթատեքստեր են ունենում: Բայց մի բաց, հասկանալի պատճառներով, ակնհայտ է. ետնանկարների բազմազանության մեջ չափից դուրս քիչ են քրիստոնեական, հոգևոր և աստվածաշնչյան թեմաների ու տեքստերի առնչվող cover photo-ները: Այդ իսկ պատճառով տկար ուժերիս ներածին չափով ձեռնամուխ եղա դրանցից մի քանիսի պատրաստմանը:

7.7.12

ՈՂՈՐՄՈՒԹՅՈ՞ՒՆ, թե ԶՈՀ



Ողորմություն եմ կամենում և ոչ` զոհ... 
(Մատթ. 12:7) 


Այսօր պիտի մտորենք բոլորիս քաջ հայտնի ավետարանական մի հատվածի վերաբերյալ (Մատթ. 12:1-7): Հիսուս աշակերտների հետ անցնում էր ցորենի արտով, և օրը շաբաթ էր: Աշակերտները քաղցած էին, ուստի ցորենի մի քանի հասկ պոկելով` տրորեցին ձեռքերի մեջ և կերան: Հավանաբար մոտակայքում փարիսեցիներ կային կանգնած, ում աչքից այս եղելությունը չվրիպեց: Եվ քանի որ փարիսեցիները մշտապես առիթ էին փնտրում Փրկչին որևէ զանցառության մեջ բռնացնելու և հանդիմանելու համար, անմիջապես արձագանքեցին.
- Մի՞թե չգիտեք, որ օրինավոր չէ շաբաթ օրով նման աշխատանք կատարելը:

3.6.12

ՀՈԳԵԳԱԼՈՒՍՏԸ ԵՐԵԿ և ԱՅՍՕՐ





Վայելենք հոգևոր երգը


«Եվ բոլորը լցվեցին Սուրբ Հոգով...» (Գործք 2:4)

Հոգեգալուստ է, Աստծո Սուրբ Հոգու զորության ու ներգործման, Քրիստոսի եկեղեցու հաստատման և քրիստոնյայի` աշխարհին նետած մարտահրավերի տոն: Ղուկաս Ավետարանիչը, Գործք Առաքելոցում ներկյացնելով այս հիասքանչ եղելությունը, պատմում է, որ երբ Քրիստոսի առաքյալնրը, 72 աշակերտները, Սուրբ Կույս Աստվածածինը և այլոք` թվով 120 հոգի, հավաքված Վերնատանը միասիրտ, միատեղ էին,  «հանկարծակի երկնքից հնչեց մի ձայն՝ սաստիկ հողմից եկած ձայնի նման. և լցրեց ամբողջ այն տունը, ուր նստած էին։ Եվ նրանց երևացին բաժանված լեզուներ, նման բոցեղեն լեզուների, որոնք և նստեցին նրանցից յուրաքանչյուրի վրա» (Գործք. 2:1-4): Այնուհետև ավետարանիչը ըդգծում է մի շատ կարևոր տող` «Եվ բոլորը լցվեցին Սուրբ Հոգով...»:

29.5.12

ՃԱՆԱՉԵԼ ՔՐԻՍՏՈՍԻՆ


Կարդա՛նք՝ Հովհ. 10: 1-16

Գառները լսում են Հովվի ձայնը և հետևում են նրան (Հովհ. 10:3-4):

Եթե ժամանակակից աշխարհում մարդուն ոչխար կամ գառ անվանես, այդ միանշանակ վիրավորական պիտի հնչի և նույն կերպ էլ ընկալվի: Ահա այդ է պատճառը, որ այսօր քիչ չեն մարդիկ, ովքեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի համեմատությունը, թե «Ես եմ հովիվը, իսկ դուք իմ ոչխարները»  (հմմտ. Հովհ. 10:14) որակում են որպես վիրավորական և անհարիր:
Սակայն եթե մտովի ճանապարհորդենք դեպի առաջին դար և տեսնենք, թե ի՛նչ նկատի ուներ Քրիստոս այդ ասելով, պատկերն ու տպավորությունը միանգամից պիտի փոխվեն դեպի դրականը: