Մարդկանցիցս յուրաքանչյուրի ծնունդից իսկ սկսյալ Աստված՝ որպես սիրառատ Հայր, ձրիաբար մեզ է բաշխում մարդկային բնությունը կերտող մի քանի շնորհներ, ինչպիսիք են ազատ կամքը, սերը, հավատքը, հույսը... Կան հոգեւոր շնորհներ, սակայն, որոնք Աստծո զավակները` քրիստոնյաներս, ստանում ենք Մկրտության եւ Դրոշմի խորհրդի միջոցով «ի վերուստ ծնվելով». Սուրբ Հոգին իր անտեսանելի, բայց իրական ներկայությամբ լցնում է մեզ եւ օժտում տարատեսակ շնորհներով, կարողություններով ու զորություններով, յուրաքանչյուրիս «մեր օգուտի եւ Աստծո փառքի համար» (Ա Կորնթացիս 12 գլուխ)։ Տեր Հիսուսի Հարությունից ու Համբարձումից հետո, երբ Քրիստոսի Առաքյալները և հետեւորդները աղոթքի էին հավաքված վերնատան մեջ, Սուրբ Հոգին զարմանահրաշ կերպով՝ որպես հով եւ հուր, հեղվեց ներկաների վրա։ Դա Հոգեգալուստի օրն էր (Գործք Առաքելոց 2 գլուխ)։ Հոգու էջքը և նրա երկնառաք շնորհների բաշխումը Պետրոս առաքյալը ներկաներին մեկնաբանեց, որպես Հովելի մարգարեության իրականացում։ Մարգարեական այդ հատվածը մենք այսօր կարդում ենք նաև օրվա ընթերցումի մեջ`
«Եւ կլինի այնպէս, որ սրանից յետոյ իմ Հոգուց կհեղեմ ամէն մարմնի վրայ, կմարգարէանան ձեր տղաներն ու աղջիկները, ձեր ծերերը երազներ կտեսնեն, եւ ձեր երիտասարդները տեսիլքներ կունենան» (Հովել 2:27)։
