Showing posts with label Մարինե Զարգարյան. Show all posts
Showing posts with label Մարինե Զարգարյան. Show all posts

19.2.14

ԻՄ ԼՈՒՍԱՎՈՐԻՉԸ

«Բարձրյալին քեզ ապավեն դարձրիր. 
չարիքը չի հասնի քեզ, եւ տանջանքները 
չեն մոտենա քո տան հարկին» (Սաղմ. Ղ 9-10):

Արդեն բավականին ժամանակ էր, ինչ մեր ընտանիքում կարծես ամեն ինչ խառնված լիներ՝ տարատեսակ փորձանքներ ու փորձություններ, օրեցօր ի հայտ եկող նորանոր խնդիրներ, դժվարություններ, ընդհանուր լարվածություն... Այնպիսի տպավորություն էր, որ ինչ-որ դիվային ուժեր խաթարում էին մեր անդորրն ու առօրյան: Օրհասական էր դարձել մեր ընտանիքում ու բնակարանում հոգևոր խաղաղությունը վերականգնելը, և ես մեր տուն հրավիրեցի Արժանապատիվ Տեր Դանիել Քահանա Բաղումյանին՝ Սուրբ Հովհաննես եկեղեցուց, որպեսզի մեր տանը տնօրհնեքի կարգ կատարի: Տեր Դանիելի մուտքը մեր օջախ բեկումնային էր բոլորիս համար. նրա շունչն ու հոգին կարծես մտավ մեր ընտանիք, ներթափանցեց ու հոգևոր լույս սփռեց յուրաքանչյուրիս հոգու մեջ: Աննկարագրելի մի զգացում էր՝ Տեր Դանիելի յուրաքանչյուր բառ մոգական ուժով թոթափում էր ուսերիս ծանրացած բեռը, ամոքում ցավերս ու խորհրդավոր խաղաղություն սփռում: Նախկինում երբևէ որևէ քահանայի խոսք այդքան հասու չէր եղել և այդքան հզոր: Տեր Դանիելն անժխտելի դեր ու առաքելություն ունեցավ մեր ընտանիքի հոգևոր կյանքում. նրա շնորհիվ մենք դարձանք հայ առաքելական եկեղեցու նվիրյալ: Տեր Հայրը դստերս ու որդուս ներգրավեց Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու երիտասարդաց միություն և սկսեց զբաղվել զավակներիս հոգևոր դաստիարակությամբ: Իսկ ես որոշ ժամանակ անց Տեր Դանիելի և մի շարք ուխտավորների հետ մեկնեցի Երուսաղեմ: