ԱՍՏՎԱԾ ԽՈՍՈՒՄ Է ՄԵԶ ՀԵՏ - ՄԵԾ ՊԱՀՔ (օր 29)

Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցումը Եբրայեցիների գրքից է՝ Եբր. 1։1-14, որ  կարող ենք կարդալ այստեղ:

Երեկ, սիրելիներ, խոսեցինք աղոթելու երեք նախապայմանների մասին, որոնք էին ԱՐԴԱՐ ԽՆԴՐԱՆՔՆԵՐԸ, ՀԱՎԱՏՔԻ ՀԱՐԱՏԵՎՈՒԹՅՈՒՆՆ ու ՀԱՇՏ ՍԻՐՏԸ։
Հաճախ ասում ենք, որ աղոթքը զրույց է Աստծո հետ, մի երկխոսություն, որով հավատքով լեցուն մեր խոսքը, խնդրանքը, շնորհակալությունն ու գոհությունն ենք փոխանցում մեր Բարերար Աստծուն։ Սակայն, եկեք համաձայնենք, որ ցանկացած զրույց` միակողմանի կլինի, եթե մենք խոսենք, իսկ զրուղսկիցը` ոչ։ Այդ դեպքում հարց է առաջանում. արդյո՞ք Աստված էլ է խոսում մեզ հետ ի պատասխան մեր աղոթքին։ Այսօրվա սուրբգրային ընթերցման մեջ Պողոս Առաքյալը գրում է.

«Աստուած բազմապիսի ձեւերով եւ այլազան օրինակներով նախապէս խօսեց մեր հայրերի հետ մարգարէների միջոցով. 2 այս վերջին օրերին մեզ հետ խօսեց իր Որդու միջոցով, որին ժառանգ նշանակեց ամէն ինչի եւ որի միջոցով ստեղծեց տիեզերքը» (Եբր. 1։1-2):

Այո, սիրելիներս, Աստված միշտ խոսում և պատասխանում է մեզ` ամենօրյա տարբեր իրավիճաների և հանգամանքրի մեջ՝ մարդկանց ու երևույթների միջոցով, երբեմն մեր սայթաքումների և մեր առջև դրված փորձությունների միջոցով։ Բայց հատկապես Աստված խոսել և խոսում է իր միածին Որդու` Հիսուս Քրիստոսի միջոցով։ Քրիստոսի ծնունդ-մարդեղացումը, եռամյա քարոզչությունը, հրաշքներն ու բժշկությունները, չարչարանքները, խաչելությունը, մահը, հարությունն ու համբարձումը լավագույն պատասխանն են մեր անթիվ-անհամար հարցերի, քանի որ դրանցից են բխում Աստվածայն հավիտենական ճշմարտությունները։ Եվ ամենևին էլ պատահական չէ, որ Հովհաննես Ավետարանիչը Քրիստոսին ԲԱՆ՝ ԽՈՍՔ է կոչում իր Ավետարանի սկզբում։
Այն քրիստոնյան, որի աչքի առջև են և հատկապես՝ մտքի ու սրտի մեջ Ավետարանի ճշմարտությունները իր աղոթական երկխոսության մեջ ակամայից ունի նաև իր Զրուցակից Աստծո պատասխանը, խորհուրդն ու օգնականությունը։

Այսօրվա աղոթքը Դավիթ Մարգարեի Սաղմոսներից 16-րդն է՝, որը կարող եք գտնել մեր այս աղոթագրքի մեջ (սեղմեք հղման վրա)։

Օրհնվեք...