ՆԱ ՔԱՀԱՆԱ Է - ՏԵՐ ԹՈՎՄԱ ԱԲՂ. ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Նա բարձրանում էր Սուրբ լեռը Սինա, 

Որի գագաթից լույս էր ճառագում, 

Եվ այդ զորավոր լույսի շողերը 

Նրա անունն էր անդադար կանչում:

Դավթի երգերով աղբյուր էր շինել շուրթերի համար, 

Որից բխում էր փառաբանության աղոթքներ՝ Աստծուն, 

Եվ Սուրբ գրքերի խոսքն ակամա 

Այդ աղբյուրից էր անսպառ հոսում:

Եվ նրա հոգու Երուսաղեմից 

Սուրբ Պատարագի զանգն էր ղողանջում, 

Խավարց ծնված լույսի փոխարեն, 

Կյանք տվող լույս էր նա կրկին տեսնում:

Սուրբ Հոգով լցված քայլում էր առաջ, 

Հաստատուն կամքով բարձրանում էր վեր, 

Պարզել էր ձեռքեևը երկինք կարոտած, 

Եվ իր ափերց խունկ էր ծխում մերթ:

Ահա նա հասավ գագաթը լեռան, 

Եվ ծնկի եկավ Բարձրյալի առաջ, 

Անամպ երկնքից մի հրեշտակ իջավ 

Ձեռքին Սուրբ հանդերձ ՝ քահանայի:

Եվ երբ նա հագավ Սուրբ հանդերձը այդ 

Վեղարով ծածկեց գլուխը հպարտ, 

Այդժամ նրա Սուրբ Ուխտը կնքվեց, 

Եվ Աստծու կամքով նա ծառա կարգվեց:

Մի մատուռ շինեց բարձունքին լեռան՝ 

Վկայությամբ Սուրբ Առաքյալների, 

Եվ Աբրահամի հավատը փորձված

Դարձրեց օրինակ՝ իր Սուրբ Մատուռի ամուր հիմքերի:

Մարգարեների երգով զորացած

Օրենքներն Աստծու ոսկետառերով 

Փորագրեց մարդկանց հոգու գրքերում,

Մի խաչքար կերտեց մատուռի ներսում՝ 

Որպես Սուրբ Մատյան այն Սուրբ Գրքերի 

Որոնք կայնք տվող լուրն են ավետում համայն ազգերին:

Եվ Նարեկացու Մատյանը Ողբի 

Շարունակեց մի նոր ձեռագրով, 

Եվ շարականը Նրա մեղքերի

Մաքրագրեց իր Սուրբ Աղոթքներով:

ԱՂՈԹՔ

Հա՛յր, երբ ես ընկած էի խավարի գրկում, 

Նա ձեռքը մեկնեց և այդ Սուրբ Լեռան բարձունքին շինված 
Մատուռի ներսում երկնային կյանքի լույսը ցույց տվեց,

Երբ հուսահատ էի ՝ խավարից ծնված մեղքերի ծովում, 

Նա սովորեցրեց հույսեր չփնտրել այն անհույս աշխարհում, 

Որտեղ՝ Դևից սերված և Դևին պաշտող մարդիկ խայտալով իրենց պղծության գործերն են անում:

Երբ մոլորվել էի այն լայն ճամփեքի ոլորաններում, 

Նա ձեռքս բռնեց և այն նեղ դռան տեղը ցույց տվեց:

Աղոթում եմ Հա՛յր, որ Քո Սուրբ Աջով զորացնես այդ Մատուռը Սուրբ, 

Որ շինեց նա Քո Սուրբ հողի վրա, 

Եվ Քո գթության և ողորմության՝ երկնային լուսով, հովանի լինես 

Ողջ ծառայության ընթացքը նրա,

Մինչև կգա ժամանակը 

Եվ Դու կամբարես առատորեն այն բերքը, 

Որ նա մեծ հոգածությամբ եվ նախանձախնդրությամբ մշակեց այդ Մատուռի ներսում:

Հավիտյանս Հավիտենից Ամեն:

Գոհար Մկրտչյան

Նյութը ներկայացված է «ՆԱ ՔԱՀԱՆԱ Է» 

մրցույթի շրջանակներում: